شرح الخطبه التطنجیه = شرح الخطبه البطیحیه = ارشاد المسترشدین | š.-ul xuṭbat-it taṭnajīyya = š.-ul xuṭbat-il baṭīḥīyya = iršād-ul mustaršidīn(شرح حدیث)

رشتی ، کاظم بن قاسم ، 1212 - 1259 قمری
raštī, kāzem ebn-e qāsem (1798 - 1843)


لولو مکنون | lo’lo’-e maknūn ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۱۱۹۹ﻕ (= »ﺧﺘﻢ ﻧﺼﺎﻳﺢ«) ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺍﻟﺮﺷﻴﺪ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻧﺼﺎﻳﺢ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎ ﻭ ﺣﻜﻤﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺁﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺭﺍ ﻣﻜﺘﻮﺏ ﺩﺍﺭﺩ. ﺭﺳﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ...(حدیث)



مائه کلمه امام علی (ع ) = الکلمات الماه = صد کلمه = کلمات قصار (با ترجمه منظوم ) | mi’at-u kalima-tu imām ‘alī = al-kalamāt-ul mi’a = ṣad kalima = kalamāt-u qiṣār (bā t. manẓūm)(حدیث)



التمحیص فی بیان موجبات تمحیص ذنوب المومنین | at-tamḥīṣ fī bayān-i mawjibāt-i tamḥīṣ-i ḏunūb-il mu’minīn(حدیث)

ابن همام ، محمد بن همام ، - 336 قمری
ebn-e hammām, mohammad ebn-e hammām (- 948)


التمحیص فی بیان موجبات تمحیص ذنوب المومنین | at-tamḥīṣ fī bayān-i mawjibāt-i tamḥīṣ-i ḏunūb-il mu’minīn(حدیث)

ابن همام ، محمد بن همام ، - 336 قمری
ebn-e hammām, mohammad ebn-e hammām (- 948)


مائه کلمه امام علی (ع ) = الکلمات الماه = صد کلمه = کلمات قصار (با ترجمه منظوم ) | mi’at-u kalima-tu imām ‘alī = al-kalamāt-ul mi’a = ṣad kalima = kalamāt-u qiṣār (bā t. manẓūm)(حدیث)



مرآه العقول فی شرح اخبار آل الرسول = شرح کافی | mir’āt-ul ‘uqūl fī š.-i axbār-i āl-ir rasūl = š.-i kāfi(فقه ، شرح حدیث)

مجلسی ، محمد باقر بن محمد تقی ، 1037 - 1110 قمری
majlesī, mohammad bāqer ebn-e mohammad taqī (1628 - 1699)


وصیت امام صادق (ع ) به عبداالله بن جندب (ترجمه ) | vasīyat-e emām sādeq be ‘abd-ol-lāh ebn-e jondab (t.)(شرح حدیث)

مجلسی ، محمد باقر بن محمد تقی ، 1037 - 1110 قمری
majlesī, mohammad bāqer ebn-e mohammad taqī (1628 - 1699)


مصادقه الاخوان = کتاب الاخوان | muṣādiqat-ul ixawān = k.-ul ixawān(حدیث)

شیخ صدوق ، محمد بن علی ، 311؟ - 381 قمری
šeyx-e sadūq, mohammad ebn-e ‘alī (924 - 992)

ﻛﺘﺎﺏ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﭼﻬﻞ ﻭ ﺳﻪ»ﺑﺎﺏ« ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺁﺩﺍﺏ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻭ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺩﻳﻨﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ??

تحفه الرضا = ترجمه طب الرضا = ترجمه رساله ذهبیه | tohfat-or rezā = t.-ye tebb-or rezā = t.-ye r.-ye zahabīye(طب ، حدیث)

عصاره شوشتری ، فیض االله، ق 11 قمری
‘osāre šoštarī, feyz-ol-lāh (-17c)