المسائل المرتضاه فیما یعتمد القضاه | al-masā’il-ul murta۷āt fīmā ya‘tamid-ul qu۷āt(فقه)

حسنی ، اسماعیل بن قاسم ، - 1087 قمری
hasanī, esmā‘īl ebn-e qāsem (- 1677)

ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﻓﻘﻬﻲ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺑﺘﻼﺀ ﻗﺎﺿﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺳﺎﻟﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﮔﺮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺗﺎﻗﻀﺎﺓ ﺑﺪﺍﻥ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ.

فرائد القلائد فی مختصر شرح الشواهد = شواهد صغری = شواهد عینی | farā’ed-ul qalā’id fī muxtaṣar-i š.-iš šavāhed = šavāhed-i ṣuġrā = šavāhed-i ‘aynī(ادبیات)

بدرالعینی ، محمود بن احمد، 762 - 855 قمری
badr-ol-‘eynī, mahmūd ebn-e ahmad (1361 - 1452)


فرائد القلائد فی مختصر شرح الشواهد = شواهد صغری = شواهد عینی | farā’ed-ul qalā’id fī muxtaṣar-i š.-iš šavāhed = šavāhed-i ṣuġrā = šavāhed-i ‘aynī(ادبیات)

بدرالعینی ، محمود بن احمد، 762 - 855 قمری
badr-ol-‘eynī, mahmūd ebn-e ahmad (1361 - 1452)


فرائد القلائد فی مختصر شرح الشواهد = شواهد صغری = شواهد عینی | farā’ed-ul qalā’id fī muxtaṣar-i š.-iš šavāhed = šavāhed-i ṣuġrā = šavāhed-i ‘aynī(ادبیات)

بدرالعینی ، محمود بن احمد، 762 - 855 قمری
badr-ol-‘eynī, mahmūd ebn-e ahmad (1361 - 1452)


اجوبه مسائل بعض العلماء = رساله جوابیه | ajwibat-u masā’il-i ba‘ḍ-il ‘ulamā’ = r.-ye javābīye(پاسخ پر سش ها)

احسائی ، احمد بن زین الدین ، 1166 - 1241 ؟ قمری
ahsā’ī, ahmad-e-bn-e zeyn-od-dīn (1753 - 1826)


تهلیلیه = رساله لا اله الا االله = کلمه فی التوحید | tahlīlīye = r.-ye lā elāh-a ella-l lāh = kalemat-on fe-t towhīd(عرفان و تصوف)

جامی ، عبدالرحمن بن احمد، 817 - 898 قمری
jāmī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1415 - 1493)


التطبیقیه = رساله تطبیقیه | at-tatbīqīye = r.-ye tatbīqīye(عرفان و تصوف)

غافل سلماسی ، پرویز بن فرج االله، - 1336 قمری
qāfel-e salmāsī, parvīz ebn-e faraj-ol-lāh ( - 1918)


بصائر الدرجات (مختصر) = منتخب بصائر الدرجات | baṣā’ir-ud darajāt (muxtaṣar) = mn. baṣā’ir-ud darajāt(حدیث)

حلی ، حسن بن سلیمان ، ق 8 قمری
hellī, hasan ebn-e soleymān (- 14c)


بصائر الدرجات (مختصر) = منتخب بصائر الدرجات | baṣā’ir-ud darajāt (muxtaṣar) = mn. baṣā’ir-ud darajāt(حدیث)

حلی ، حسن بن سلیمان ، ق 8 قمری
hellī, hasan ebn-e soleymān (- 14c)


الرساله الوضعیه = الرساله العضدیه = رساله فی الوضع | ar-r.-ul waḍ‘īyya = ar-r.-ul ‘aḍudīya = r.-un fi-l-waḍ‘(بلاغت)

عضدالدین ایجی ، عبدالرحمن بن احمد، 700؟ - 756 قمری
‘azod-od-dīn-e ījī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1301 - 1356)