ایضاح المضامین فی حل عبارات القوانین | īḍāḥ-ul maḍāmīn fī ḥall-i ‘ibārāt-il qawānīn(اصول فقه)
لاریجانی ، ملا لطف االله، - 1311 قمری
lārījānī, mollā lotf-ol-lāh (- 1894)
دیوان مجذوب تبریزی | d.-e majzūb-e tabrīzī(شعر)
مجذوب تبریزی ، محمد بن محمد رضا، - 1093 قمری
majzūb-e tabrīzī, mohammad ebn-e mohammad rezā (- 1682)
مضمار دانش = فرسنامه | mezmār-e dāneš = faras-nāme(حیوان شناسی)
نظام الدین گیلانی ، احمد بن علی ، ق 11 قمری
nezām-od-dīn-e gīlānī, ahmad ebn-e ‘alī(- 17c)
ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ: ﺷﺎﻩ ﻋﺒﺎﺱ ﺩﻭﻡ (۱۰۵۲ - ۱۰۷۷ﻕ) ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۱۰۷۱ﻕ؛ ﻣﺤﻞ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺤﺎﻣﺪ ﻭ ﺫﻣﺎﻳﻢ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﭘﺮ?
بیت الاحزان فی مصائب سادات الزمان الخمسه الطاهره من ولد عدنان | bayt-ul aḥzān fī maṣā’ib-is sādāt-iz zamān-il xamsat-iṭ ṭāhira min wuld-i ‘adnān(تاریخ معصومین)
یزدی ، عبدالخالق بن عبدالرحیم ، - 1268 قمری
yazdī, ‘abd-ol-xāleq ebn-e ‘abd-or-rahīm (- 1852)
قواعد الاحکام الغرویه فیما قرر لقاطبه الانام | qawā‘id-ul aḥkām-il ġarawīyya fīmā qurrira li-qāṭibat- il anām(فقه)
لاریجانی ، ملا لطف االله، - 1311 قمری
lārījānī, mollā lotf-ol-lāh(- 1894)
مستجمع الاجوبه الحاضره | mostajma‘-ol ajvebat-el hāzera(تاریخ اسلام)
سپهر کاشانی ، عباسقلی بن محمد تقی ، 1268 - 1342 قمری
sepehr-e kāšānī, ‘abbās-qolī ebn-e mohammad taqī (1852 - 1924)
ﺭﺳﺎﻟﻪ ﺍﻱ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺩﺭﺑﻴﺎﻥ ﺣﮑﺎﻳﺎﺗﻲ ﮐﻪ ﺩﺭﻭﺻﻒ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺮﺧﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
مرآه الحق و مشکاه الحقیقه = مشکاه الحقیقه | mer’āt-ol haqq va meškāt-ol haqīqa = meškāt-ol haqīqa(عرفان و تصوف)
صمدعلی شاه ، محمد تقی بن عبد الکریم ، 1268ق 14 قمری
samad‘alī šāh, mohammad taqī ebn-e ‘abd-ol-karīm (1852 - 20c)
مشکاه الادب ناصری | meškāt-ol adab-e nāserī(تاریخ اسلام)
سپهر کاشانی ، عباسقلی بن محمد تقی ، 1268 - 1342 قمری
sepehr-e kāšānī, ‘abbās-qolī ebn-e mohammad taqī (1852 - 1924)
ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ: ﻭﻓﻴﺎﺕ ﺍﻻﻋﻴﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺒﺎﺀ ﺍﺑﻨﺎﺀ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ؛ ﺍﺑﻦ ﺧﻠﻜﺎﻥ، ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ (۶۰۸ - ۶۸۱) ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۱۲۸۷ - ۱۳۱۱ﻕ ?
مصائب المعصومین = مصائب الائمه | maṣā’ib-ul ma‘ṣūmīn = maṣā’ib-ul a’imma(تاریخ معصومین)
یزدی ، عبدالخالق بن عبدالرحیم ، 1206 - 1268 قمری
yazdī, ‘abd-ol-xāleq ebn-e ‘abd-or-rahīm (1792 - 1852)
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ﺟﻤﻌﻪ ﺩﻫﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺷﻌﺒﺎﻥ ۱۲۴۱ﻕ؛ ﻣﺤﻞ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ﻳﺰﺩ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﻣﻮﻟﻲ ﻋﺒﺪﺍﻟﺨﺎﻟﻖ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻳﺰﺩﻱ ﻭﺍﻋﻆ ?
ماء الحیاه و صافی الفرات فی رفع التوهمات و دفع واهی الشبهات = الرساله الاعتکافیه | mā’-ul ḥayāt wa ṣāfi-l furāt fī raf‘-it tawahumāt wa daf‘-i wāhi-š šubahāt = r.-ul i‘tikāfīyya(فقه)
میسی ، لطف االله بن عبدالکریم ، - 1032 قمری
mīsī, lotf-ol-lāh ebn-e ‘abd-ol-karīm ( - 1623)
ﺩﺭ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﺍﻋﺘﻜﺎﻑ ﺍﺳﺖ. ﻣﺆﻟﻒ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺪﻻﻝ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻝ ﻓﻘﻬﺎﻱ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺻﺤﺖ ﻭ ﻣﺸﺮﻭﻋﻴﺘ