الفوائد الغرویه و الدرر النجفیه | al-fawā’id-ul ġarawīyya wa-d durar-un najafīyya(کلام و اعتقادات ، اصول فقه)
فتونی اصفهانی ، ابوالحسن بن محمد طاهر، - 1138 قمری
fotūnī esfahānī, ab-ol-hasan ebn-e mohammad tāher (- 1726)
هدیه النمله الی مرجع المله | hedyat-on namla elā marja‘-el mella(کلام و اعتقادات)
؟ کوثر علیشاه ، محمد رضا بن علینقی ، 1261 - 1318 قمری
kowsar ‘alī-šāh, mohammad rezā ebn-e ‘alī-naqī (1845 - 1901)
المناهج السویه فی شرح الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه | manāhij-us sawīya fī š.-ir raw۵at-il bahīya fī š.-il lum‘at-id dimašqīya(فقه)
فاضل هندی ، محمد بن حسن ، 1062 - 1137 قمری
fāzel-e hendī,mohammad ebn-e hasan (1652 - 1725)
الرد علی الجبریه القدریه فیما تعلقوا به من متشابه آی القرآن الکریم | ar-radd ‘ala-l jabrīyyat-il qadarīyya fīmā ta‘allaqū bi-h min mutašābih-i āy-il qur‘ān-il karīm(کلام و اعتقادات)
خلال ، احمد بن محمد
xallāl, ahmad ebn-e mohammad
عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)
نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)
المناهج السویه فی شرح الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه | manāhij-us sawīya fī š.-ir raw۵at-il bahīya fī š.-il lum‘at-id dimašqīya(فقه)
فاضل هندی ، محمد بن حسن ، 1062 - 1137 قمری
fāzel-e hendī,mohammad ebn-e hasan (1652 - 1725)
گوی و چوگان = حالنامه | gūy va čovgān = hāl-nāme(شعر)
عارفی هروی ، محمود بن محمد، 791 - 853 قمری
‘ārefī heravī,mahmūd ebn-e mohammad (1390 - 1450)
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۸۴۲ﻕ ﻣﺜﻨﻮﻱ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﻭﺯﻥ »ﻟﻴﻠﻲ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ« ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ۵۱۰ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ: »ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺪﻭ ??
عدد الاحزاب المائه و العشرون من طریقه عراق الفرس من نظم السخاوی | ‘adad-ul aḥzāb-il mi’a wa-l ‘išrūn min ṭarīqat-i ‘irāq-il furs min naẓm-is saxāwī(علوم قرآن)
سخاوی ، علی بن محمد، 558 - 643 قمری
saxāvī, ‘alī ebn-e mohammad (1164 - 1246)
دعائم الدین و کشف الریبه فی اثبات الکره و الرجعه | da‘ā’im-ud dīn wa kašf-ur rība fī iṯbāt-il kura wa-r raj‘a(کلام و اعتقادات)
مشهدی ، محمد محسن بن عنایت االله، ق 12 قمری
mašhadī, mohammad mohsen ebn-e ‘enāyat-ol-lāh (- 18c)
موائد العوائد فی بیان القواعد و الفوائد | mawā’id-ul ‘awā’id fī bayān-il qawā‘id wa-l fawā’id(اصول فقه)
استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)