منتهی الغایات فی فضائل السور و الایات | muntaha-l ġāyāt fī fa۵ā’il-is suwar wa-l āyāt(علوم قرآن)

قزوینی ، محسن بن محمد طاهر، - 1150 قمری
qazvīnī, mohsen ebn-e mohammad tāher(- 1738)


متفرقات | motafarreqāt(گوناگون)

حرانی ، محمد بن عبدالمنعم ، - 671 قمری
harānī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-mona‘em ( - 1273)

ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺜﻲ ﺍﺳﺖ ﻣﺘﻔﺮﻗﻪ ﻛﻪ ﻣﺆﻟﻒ ﺑﻪ ﻃﺮﻕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺟﻤ ﻊﺁﻭﺭﻱ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭﻟﻴ

الجمل الخبریه المصروفه عن حقائقها الی انشاء الحکم | al-jumal-ul xabarīyyat-ul maṣrūfa ‘an ḥaqā’iq-i-hā ilā inšā’-il ḥukm(اصول فقه)

آرانی کاشانی ، ابوطالب بن محمد حسن ، ق 13 قمری
ārānī kāšānī, abu-tāleb ebn-e mohammad hasan (- 19c)


جوامع الکلم و منابع الحکم | jawāmi‘-ul kalim wa manābi‘-ul ḥikam(چند دانشی)

آرانی کاشانی ، غلامرضا بن محمد علی ، 1192 - 1265 قمری
ārānī-e kāšānī, qolām rezā ebn-e mohammad ‘alī (1778 - 1849)


ده قاعده = ده اصل = میزان العقائد = سیر و سلوک = الاصول العشره (ترجمه ) | dah qā‘ede = dah asl = mīzān-ol ‘aqā’ed = seyr va solūk = al-osūl-ol ‘ašare (t.)(عرفان و تصوف)

همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)


الماء الورقی و الارض النجمیه | al-mā’-ul waraqī wa-l ar۴-un najmīyya(کیمیا)

تمیمی ، محمد بن امیل ، - 170 قمری
tamīmī, mohammad ebn-e omayl ( - 787)

ﻗﻮﺍﻋﺪ ﻛﻴﻤﻴﺎﮔﺮﻱ ﺭﺍ ﺿﻤﻦ ﻧﻘﻞ ﺻﻮﺭ ﺕﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺪﻋﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺟﻌﻔﺮﻱ ﻧﺤﻮﻱ ﻭ ﺍﺑﻮﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﻋﻠ?

الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه | aš-šavāhed-ur rubūbīya fi-l manāhij-is sulūkīya(فلسفه ، عرفان و تصوف)

صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)


منیه الاریب فی شرح التهذیب = کشف القناع | munyat-ul arīb fī š.-it tah۴īb = kašf-ul qinā‘(اصول فقه)

صافی گلپایگانی ، محمد جواد بن عباس ، - 1378 قمری
sāfī golpāygānī, mohammad javād ebn-e ‘abbās(- 1959)


کنوز الجواهر و معادن الزواهر | konūz-ol javāher va ma‘āden-oz zavāher(چند دانشی)

آرانی کاشانی ، غلامرضا بن محمد علی ، 1192 - 1265 قمری
ārānī-e kāšānī, qolām rezā ebn-e mohammad ‘alī (1778 - 1849)


غنائم الایام فی مسائل الحلال و الحرام | ġanā’im-ul ayyām fī masā’il-il ḥalāl wa-l ḥarām(فقه)

میرزای قمی ، ابوالقاسم بن محمد حسن ، 1151 - 1231 قمری
mīrzā-ye qomī, ab-ol-qāsem ebn-e mohammad hasan (1739 - 1816)