المثلث فی اللغه = مثلثات قطرب | al-muṯallaṯ fi-l luġa = muṯallaṯāt-i quṭrub(لغت)
قطرب ، محمد بن مستنیر، - 206 قمری
qotrob, mohammad ebn-e mostanīr ( - 822)
ﻣﺜﻠﺚ ﺩﺭﻛﻼﻡ ﻋﺮﺏ ﻛﻠﻤ ﻪﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﻔﺘﺢ ﻭ ﺿﻢ ﻭ ﻛﺴﺮ ﺣﺮﻑ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺧﺎﺻﻲ ﺩﻫﺪ. ﻧﺨﺴﺘﻴ
کفایه الطالب فی شرح مختصر ابن الحاجب | kifāyat-uṭṭālib fī š.-i muxtaṣar-i ibn-il ḥājib(اصول فقه)
فدایی کزازی ، ابوالشجاع محمد اسماعیل بن محمد هادی ، - 1263 قمری
fadā‘ī kazzāzī, ab-oš-šojā‘ mohammad esmā‘īl ebn-e
حاشیه وافیه الاصول = شرح الوافیه | ḥāšīyat-u wāfīya-tul usūl = š.-il wāfīya(اصول فقه)
بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)
منهاج النجاه = شرح حدیث طلب العلم | menhāj-un najāt = š. hadīs-i ṭalab-ul ‘ilm(کلام و اعتقادات ، شرح حدیث)
فیض کاشانی ، محمد بن شاه مرتضی ، 1006 - 1091 قمری
feyz-e kāšānī, mohammad ebn-e šāh morteza (1598 - 1680)
اجازه لمحمد بن حسین حر عاملی | ijāzat-un li- muḥammad ibn-i ḥusayn-i ḥurr-i ‘āmilī(اجازات)
محقق خوانساری ، حسین بن محمد، 1016 - 1099 قمری
mohaqqeq-e xānsārī, hoseyn ebn-e mohammad (1608 - 1688)
شرح شافیه ابی فراس فی مناقب آل الرسول و مثالب بنی العباس | š.-u šāfīyat-i abi firās fī manāqib-i āl-ir rasūl wa maṯālib-i ban-il-‘abbās(فضایل و مناقب)
حاج حسینی ، محمد بن امیر، - 1174 ؟ قمری
hāj hoseynī, mohammad ebn-e amīr (- 1761)
المثلث فی اللغه = مثلثات قطرب | al-muṯallaṯ fi-l luġa = muṯallaṯāt-i quṭrub(لغت)
قطرب ، محمد بن مستنیر، - 206 قمری
qotrob, mohammad ebn-e mostanīr ( - 822)
ﻣﺜﻠﺚ ﺩﺭﻛﻼﻡ ﻋﺮﺏ ﻛﻠﻤ ﻪﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﻔﺘﺢ ﻭ ﺿﻢ ﻭ ﻛﺴﺮ ﺣﺮﻑ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺧﺎﺻﻲ ﺩﻫﺪ. ﻧﺨﺴﺘﻴ
صیغ عقد النکاح و الطلاق = صیغ العقود و الایقاعات | ṣīyaġ-u ‘aqd-in nikāḥ wa-ṭ ṭalāq = ṣīyaġ-ul ‘uqūd wa-l īqā‘āt(فقه)
استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)
صیغ عقد النکاح و الطلاق = صیغ العقود و الایقاعات | ṣīyaġ-u ‘aqd-in nikāḥ wa-ṭ ṭalāq = ṣīyaġ-ul ‘uqūd wa-l īqā‘āt(فقه)
استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)
حاشیه وافیه الاصول = شرح الوافیه | ḥāšīyat-u wāfīya-tul usūl = š.-il wāfīya(اصول فقه)
بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)