عطر العروس و لاح خمر الکووس من النفوس | ‘iṭr-ul ‘arūs wa lāḥa xamr-ul ku’ūs min-an nufūs(فضایل و مناقب ، ادبیات)

امام الحرمین همدانی ، محمد بن عبدالوهاب ، - 1303 ؟ قمری
emām-ol-harameyn-e hamedānī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-vahhāb (- 1886)


دعائم الدین و کشف الریبه فی اثبات الکره و الرجعه | da‘ā’im-ud dīn wa kašf-ur rība fī iṯbāt-il kura wa-r raj‘a(کلام و اعتقادات)

مشهدی ، محمد محسن بن عنایت االله، ق 12 قمری
mašhadī, mohammad mohsen ebn-e ‘enāyat-ol-lāh (- 18c)


انوار العقول من اشعار وصی الرسول = دیوان امیرالمومنین علی (ع ) | anwār-ul ‘uqūl min aš‘ār-i waṣī-yir rasūl = d.-e amīr-il- mu’minīn ‘alī(شعر)

بیهقی نیشابوری کیدری ، محمد بن حسین ، ق 6 قمری
beyhaqī neyšābūrī keydarī, mohammad ebn-e hoseyn (- 12c)


هدیه النمله الی مرجع المله | hedyat-on namla elā marja‘-el mella(کلام و اعتقادات)

؟ کوثر علیشاه ، محمد رضا بن علینقی ، 1261 - 1318 قمری
kowsar ‘alī-šāh, mohammad rezā ebn-e ‘alī-naqī (1845 - 1901)


خزائن العلوم = خلاصه موائد العوائد | xazā’in-ul ‘ulūm = xulāṣat-u mawā’id-il ‘awā’id(اصول فقه)

استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)


افاقه الجنون فی حرمه شرب الافیون | ifāqat-ul junūn fī ḥurmat-i šurb-il afyūn(فقه)

شیخ الرئیس قاجار، ابوالحسن بن محمد تقی ، 1264 - 1336 قمری
šeyx-or-ra’īs-e qājār, ab-ol-hasan ebn-e mohammad taqī (1848-1918)


الحق و الحکم = سلطنه الشخص علی غیره | al-ḥaqq wa-l ḥukm = salṭanat-uš šaxṣ ‘alā ġayr-i-h(اصول فقه)

تهرانی نجفی ، هادی بن محمد امین ، - 1321 قمری
tehrānī najafī, hādī ebn-e mohammad amīn ( - 1903)


خزائن العلوم = خلاصه موائد العوائد | xazā’in-ul ‘ulūm = xulāṣat-u mawā’id-il ‘awā’id(اصول فقه)

استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)


مشیت = رساله المشیه | mašīyat = r.-ul mašīyya(عرفان و تصوف)

همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)

ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎﻱ »ﺍﻱ ﺩﺭﻭﻳﺶ، ﺍﻱ ﻋﺰﻳﺰ« ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﻟﻜﺎﻥ. ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛ

الروضه البهیه فی الاجازه الشفیعیه | rawḍat-ul bahīyya fi-l ijāzat-iš šafī‘īyya(اجازات)

جاپلقی بروجردی شفیعا، محمد شفیع بن علی اکبر، - 1280 قمری
jāpalaqī borūjerdī šafī‘ā, mohammad šafī‘ ebn-e ‘alā akbar (- 1864)