منبع الحیاه فی عبارات الاحیاء و الاموات | manba‘-ul ḥayāt fī ‘ibārāt-il aḥyā’ wa-l amwāt(اصول فقه)
کلباسی ، ابوالمعالی بن محمد ابراهیم ، 1247 - 1315 قمری
kalbāsī, ab-ol-ma‘ālī ebn-e mohammad ebrāhīm (1832 - 1898)
مزیل الاغیار عن الابصار | muzīl-ul aġyār ‘an-il abṣār(کلام و اعتقادات)
آل ابی خمسین ، محمد بن حسین ، ق 13
āl-e abī xamsīn,mohammad ebn-e hoseyn(- 13c)
ﭼﻮﻥ ﻣﺆﻟﻒ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﮔﻲ ﻇﻠﻢ ﻭﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺭﻭ ﻱﮔﺮﺩﺍﻧﻲ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ??
دافعه العطب فی حکم آنیه الفضه و الذهب | dāfi‘at-ul ‘aṭab fī ḥukm-i ānīyat-il fiḍḍa wa-ḏ ḏahab(فقه)
موسوی زنجانی ، محمد بن ابی القاسم ، 1257؟ - 1329 قمری
mūsavī zanjānī, mohammad ebn-e abe-l-qāsem (1841 - 1911)
مشیت = رساله المشیه | mašīyat = r.-ul mašīyya(عرفان و تصوف)
همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)
ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎﻱ »ﺍﻱ ﺩﺭﻭﻳﺶ، ﺍﻱ ﻋﺰﻳﺰ« ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﻟﻜﺎﻥ. ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛ
عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)
نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)
گوی و چوگان = حالنامه | gūy va čovgān = hāl-nāme(شعر)
عارفی هروی ، محمود بن محمد، 791 - 853 قمری
‘ārefī heravī,mahmūd ebn-e mohammad (1390 - 1450)
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۸۴۲ﻕ ﻣﺜﻨﻮﻱ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﻭﺯﻥ »ﻟﻴﻠﻲ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ« ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ۵۱۰ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ: »ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺪﻭ ??
بهجه الجمال و محجه الکمال فیما یجب علی الائمه و العمال | bahjat-ul jamāl wa maḥajjat-ul kamāl fī-mā yajib-u ‘ala-l ’a’immat-i wa-l ‘ummāl(اخلاق)
بهران ، محمد بن یحیی ، 888 - 957 قمری
bahrān, mohammad ebn-e yahyā (1484-1550)
سمیر الخواص فی اوهام دره الغواص | samīr-ul xawāṣ fī awhām-i durrat-il ġawwāṣ(لغت)
علوی سبزواری ، محمد مهدی بن ابراهیم ، 1326 - 1350 قمری
‘alavī sabzevārī, mohammad mahdī ebn-e ebrāhīm (1908 - 1932)
مطالب فلسفی و کلامی | matāleb-e falsafī va kalāmī(فلسفه)
شیرازی ، محمود بن محمد، ق 11 قمری
Šīrāzī, mahmūd ebn-e mohammad(- 17c)
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻓﻠﺴﻔﻲ ﻭ ﻛﻼﻣﻲ ﻭ ﺑﺤﺜﻬﺎﻱ ﻋﻘﻠﻲ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪ ﻩﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻛﺘﺎ ﺏﻫﺎ ﻭ ﻧﻮﺷﺘ ﻪﻫ?
عطر العروس و لاح خمر الکووس من النفوس | ‘iṭr-ul ‘arūs wa lāḥa xamr-ul ku’ūs min-an nufūs(فضایل و مناقب ، ادبیات)
امام الحرمین همدانی ، محمد بن عبدالوهاب ، - 1303 ؟ قمری
emām-ol-harameyn-e hamedānī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-vahhāb (- 1886)