مصائب الزهراء | maṣā’ib-uz zahrā’(تاریخ معصومین)

کرمانی ، صالح بن محمد حسین ، ق 13
kermānī, sāleh ebn-e mohammad hoseyn (- 13c)

ﻣﺆﻟﻒ ﻣ ﯽﮔﻮﻳﺪ: ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﻲ ﺩﺭ ﻓﻜﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺼﺎﻳﺐ ﺳﻴﺪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ (ﻉ) ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ ﺗﺎ ﺍﻳ ﻦﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﺠﻒ، ﻳﻜﻲ ﺍﺯ

شافی الاوجاع = تقویم الابدان = الواح الصحه | šāf-el-owjā‘ = taqvīm-ol-abdān = alvāh-os sehha(طب)

طبسی تونی ، حبیب االله بن نورالدین محمد، ق 10 قمری
tabasī-ye tūnī, habīb-o-llāh ebn-e nūr-od-dīn mohammad (- 16c)


دلائل الخیرات و شوارق الانوار فی ذکر الصلاه علی النبی المختار | dalā’il-ul xayrāt wa šawāriq-ul anwār fī ḏikr-iṣ ṣalāt ‘ala-n nabī-yil muxtār(دعا)

جزولی ، محمد بن سلیمان ، - 870 قمری
jazūlī, mohammad ebn-e soleymān (- 1466)


کاشف الظلام فی حل معضلات الکلام | kāšef-oz zalām fī hall-e mo‘zalāt-el kalām(کلام و اعتقادات)

رشتی ، حبیب االله بن محمد علی ، 1234 - 1312 قمری
raštī, habīb-ol-lāh ebn-e mohammad ‘alī (1819 - 1895)


سوانح سفر خراسان = رد الفوائد المدنیه | savāneh-e safar-e xorāsān = rad-ol favā’ed-el madanīya(اصول فقه)

کرمانی ، محمد کریم بن ابراهیم ، 1225 - 1288 قمری
kermānī, mohammad karīm ebn-e ebrāhīm (1810 - 1871)


متفرقات | motafarreqāt(گوناگون)

حرانی ، محمد بن عبدالمنعم ، - 671 قمری
harānī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-mona‘em ( - 1273)

ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺜﻲ ﺍﺳﺖ ﻣﺘﻔﺮﻗﻪ ﻛﻪ ﻣﺆﻟﻒ ﺑﻪ ﻃﺮﻕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺟﻤ ﻊﺁﻭﺭﻱ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭﻟﻴ

مجالس و سخنران ی های چهار سوقی | majāles va soxanrānī-hā-ye čahār-sūqī(اخلاق)

خوانساری ، محمد هاشم بن زین العابدین ، 1235 - 1318 قمری
xānsārī,mohammad hāšem ebn-e zeyn-ol-‘ābedīn (1820 - 1901)


تتمه مجمع المصائب فی نوائب الاطائب | tatimmat-u majma‘-il maṣā’ib fī nawā’ib-il aṭā’ib(تاریخ معصومین)

حسینی قزوینی ، قریش بن محمد، - 1279 قمری
hoseynī qazvīnī, qorayš ebn-e mohammad (-1863)


المکواه المکیه علی خراطیم الخانیه | almekvāt-ol makkīya ‘alā xarātīm-il xānīyya(کلام و اعتقادات)

کوثر علیشاه ، محمد رضا بن علینقی ، 1261 - 1318 قمری
kowsar ‘alī-šāh, mohammad rezā ebn-e ‘alī-naqī (1845 - 1901)


ده قاعده = ده اصل = میزان العقائد = سیر و سلوک = الاصول العشره (ترجمه ) | dah qā‘ede = dah asl = mīzān-ol ‘aqā’ed = seyr va solūk = al-osūl-ol ‘ašare (t.)(عرفان و تصوف)

همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)