مصباح القلوب | mesbāh-ol qolūb(تاریخ معصومین)
یزدی ، محمد حسین بن مومن ، ق 13 قمری
yazdī, mohammad hoseyn ebn-e mo’men (- 19c)
ﺩﺭ ۵۲ »ﻓﺼﻞ«، ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺑﺎ ﺣﺪﻳﺜﻲ ﺁﻏﺎﺯ ﻣ ﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺁﻥ ﺣﻜﺎﻳﺎﺕ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ »ﺭﻭﺿﺎﺕ« ﺁﻣﺪﻩ ﻛﻪ ﻣﺆﻟﻒ ??
نفائس الارقام = اثبات واجب | nafā’es-ol arqām = esbāt-e vājeb(کلام و اعتقادات)
فانی شیرازی دهدار، محمد بن محمود، 947 - 1016 قمری
fānī šīrāzī dehdār, mohammad ebn-e mahmūd (1541 - 1608)
اجازه لمحمد حسین خوانساری | ijāzat-un li-muḥammad ḥusayn xānsārī(اجازات)
شریعت اصفهانی ، فتح االله بن محمد جواد، 1266 - 1339 قمری
šarī‘at-e esfahānī, fath-ol-lāh ebn-e mohammad javād (1850 - 1921)
کنز العلوم و الدر المنظوم فی حقائق علم الشریعه و دقائق علم الطبیعه | kanz-ul ‘ulūm wa durr-ul manẓūm fī ḥaqā’iq-i ‘ilm-iš šarī‘a wa daqā’iq-i ‘ilm-iṭṭabī‘a(گوناگون)
ابن تومرت ، محمد بن عبداالله، 485 - 524 قمری
ebn-e tomart, mohammad ebn-e ‘abd-ol-lāh (1093 - 1131)
الروضه البهیه فی الاجازه الشفیعیه | rawḍat-ul bahīyya fi-l ijāzat-iš šafī‘īyya(اجازات)
جاپلقی بروجردی شفیعا، محمد شفیع بن علی اکبر، - 1280 قمری
jāpalaqī borūjerdī šafī‘ā, mohammad šafī‘ ebn-e ‘alā akbar (- 1864)
مشیت = رساله المشیه | mašīyat = r.-ul mašīyya(عرفان و تصوف)
همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)
ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎﻱ »ﺍﻱ ﺩﺭﻭﻳﺶ، ﺍﻱ ﻋﺰﻳﺰ« ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﻟﻜﺎﻥ. ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛ
گوی و چوگان = حالنامه | gūy va čovgān = hāl-nāme(شعر)
عارفی هروی ، محمود بن محمد، 791 - 853 قمری
‘ārefī heravī,mahmūd ebn-e mohammad (1390 - 1450)
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۸۴۲ﻕ ﻣﺜﻨﻮﻱ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﻭﺯﻥ »ﻟﻴﻠﻲ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ« ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ۵۱۰ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ: »ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺪﻭ ??
انوار العقول من اشعار وصی الرسول = دیوان امیرالمومنین علی (ع ) | anwār-ul ‘uqūl min aš‘ār-i waṣī-yir rasūl = d.-e amīr-il- mu’minīn ‘alī(شعر)
بیهقی نیشابوری کیدری ، محمد بن حسین ، ق 6 قمری
beyhaqī neyšābūrī keydarī, mohammad ebn-e hoseyn (- 12c)
عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)
نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)
مزیل الاغیار عن الابصار | muzīl-ul aġyār ‘an-il abṣār(کلام و اعتقادات)
آل ابی خمسین ، محمد بن حسین ، ق 13
āl-e abī xamsīn,mohammad ebn-e hoseyn(- 13c)
ﭼﻮﻥ ﻣﺆﻟﻒ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﮔﻲ ﻇﻠﻢ ﻭﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺭﻭ ﻱﮔﺮﺩﺍﻧﻲ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ??