موائد العوائد فی بیان القواعد و الفوائد | mawā’id-ul ‘awā’id fī bayān-il qawā‘id wa-l fawā’id(اصول فقه)

استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)


مطالب فلسفی و کلامی | matāleb-e falsafī va kalāmī(فلسفه)

شیرازی ، محمود بن محمد، ق 11 قمری
Šīrāzī, mahmūd ebn-e mohammad(- 17c)

ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻓﻠﺴﻔﻲ ﻭ ﻛﻼﻣﻲ ﻭ ﺑﺤﺜﻬﺎﻱ ﻋﻘﻠﻲ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪ ﻩﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻛﺘﺎ ﺏﻫﺎ ﻭ ﻧﻮﺷﺘ ﻪﻫ?

اجوبه مسائل السید کاظم الرشتی | ajwibat-u masā’il-i sayyid kāẓim ar-raštī(پاسخ پر سش ها)

کرمانی ، محمد کریم بن ابراهیم ، 1225 - 1288 قمری
kermānī, mohammad karīm ebn-e ebrāhīm (1810 - 1871)


عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)

نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)


خزائن العلوم = خلاصه موائد العوائد | xazā’in-ul ‘ulūm = xulāṣat-u mawā’id-il ‘awā’id(اصول فقه)

استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)


مسکن الشجون (مختصر) | musakkin-uš šujūn (mx.)(فقه)

گلپایگانی ، محمد تقی ، - 1292 قمری
golpāygānī, mohammad taqī (- 1875)

ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ: ﻣﺴﻜﻦ ﺍﻟﺸﺠﻮﻥ ﻓﻲ ﺣﻜﻢ ﺍﻟﻔﺮﺍﺭ ﻣﻦ ﺍﻟﻄﺎﻋﻮﻥ؛ ﺟﺰﺍﻳﺮﻱ، ﻧﻌﻤﺔ ﺍﷲ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﷲ (۱۰۵۰ - ۱۱۱۲) ﻣﺨﺘﺼﺮﻱ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻛﺘ?

مشیت = رساله المشیه | mašīyat = r.-ul mašīyya(عرفان و تصوف)

همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)

ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎﻱ »ﺍﻱ ﺩﺭﻭﻳﺶ، ﺍﻱ ﻋﺰﻳﺰ« ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﻟﻜﺎﻥ. ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛ

منبع الحیاه فی عبارات الاحیاء و الاموات | manba‘-ul ḥayāt fī ‘ibārāt-il aḥyā’ wa-l amwāt(اصول فقه)

کلباسی ، ابوالمعالی بن محمد ابراهیم ، 1247 - 1315 قمری
kalbāsī, ab-ol-ma‘ālī ebn-e mohammad ebrāhīm (1832 - 1898)


عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)

نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)


عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)

نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)