المرموزات العشرون | almarmūzāt-ul ‘išrūn(عرفان و تصوف)
باغنوی شیرازی ، مظفر بن محمد، - 688 قمری
bāqnavī šīrāzī,mozaffar ebn-e mohammad(- 1290)
ﺭﺳﺎﻟﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﻴﺪﺭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﻭ ﭘﻨﺪﻭﺍﻧﺪﺭﺯ ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﻭ ﺷﻌﺮ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﻋﺮﻓﺎ ﻭ ﺻﻮﻓﻴﻪ؛ ﺩﺭ ﺑﻴﺴ??
الاساس لعقائد الاکیاس فی معرفه رب العالمین | al-asās li-‘aqā’id-il-akyās fī ma‘rifat-i rabb-il-‘ālamīn(کلام و اعتقادات)
منصور باالله، قاسم بن محمد، 967 - 1029 قمری
mansūr-o be-l-lāh, qāsem ebn-e mohammad (1560 - 1620)
گوی و چوگان = حالنامه | gūy va čovgān = hāl-nāme(شعر)
عارفی هروی ، محمود بن محمد، 791 - 853 قمری
‘ārefī heravī,mahmūd ebn-e mohammad (1390 - 1450)
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۸۴۲ﻕ ﻣﺜﻨﻮﻱ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﻭﺯﻥ »ﻟﻴﻠﻲ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ« ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ۵۱۰ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ: »ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺪﻭ ??
اناجیل اربعه (ترجمه ) | anājīl-e arba‘e (t.)(کتاب آسمانی)
حسینی خاتون آبادی ، محمد باقر بن اسماعیل ، 1070 - 1127 قمری
hoseynī xātūn-ābādī, mohammad bāqer ebn-e esmā‘īl (1660 - 1715)
مائده الاسحار لخلص المومنین الاخیار | mā’edat-ol ashār le-xullas-el mo’menīn-el axyār(شرح دعا)
محمد بن ابی طالب ، ق 13 قمری
mohammad ebn-e abī tāleb ( - 19c)
ﺍﻫﺪﺍﺀ ﺑﻪ: ﺁﺧﻮﻧﺪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻨﻘﻠﻲ ﺷﺮﺡ ﻣﻔﺼﻠﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ ﻭ ﻧﺜﺮ ﺑﺮﺩﻋﺎﻱ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺳﺤﺮ ﺩﺭﻳﮏ »ﻣﻘﺪﻣﻪ« ﻭ ﺑﻴﺴﺖ ﻭﺳﻪ »ﻓﺼﻞ« ?
القطب و المنطقه = تعیین جهه حرکه الفلک | al-quṭb wa-l manṭaqa = ta‘yīn-u jahat-i ḥarakat-il falak(فلسفه)
صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)
سمیر الخواص فی اوهام دره الغواص | samīr-ul xawāṣ fī awhām-i durrat-il ġawwāṣ(لغت)
علوی سبزواری ، محمد مهدی بن ابراهیم ، 1326 - 1350 قمری
‘alavī sabzevārī, mohammad mahdī ebn-e ebrāhīm (1908 - 1932)
کنز العلوم و الدر المنظوم فی حقائق علم الشریعه و دقائق علم الطبیعه | kanz-ul ‘ulūm wa durr-ul manẓūm fī ḥaqā’iq-i ‘ilm-iš šarī‘a wa daqā’iq-i ‘ilm-iṭṭabī‘a(گوناگون)
ابن تومرت ، محمد بن عبداالله، 485 - 524 قمری
ebn-e tomart, mohammad ebn-e ‘abd-ol-lāh (1093 - 1131)
الروضه البهیه فی الاجازه الشفیعیه | rawḍat-ul bahīyya fi-l ijāzat-iš šafī‘īyya(اجازات)
جاپلقی بروجردی شفیعا، محمد شفیع بن علی اکبر، - 1280 قمری
jāpalaqī borūjerdī šafī‘ā, mohammad šafī‘ ebn-e ‘alā akbar (- 1864)
نفحه الیمن فیما یزول به الشجن | nafḥat-ul yaman fīmā yazūl bihi-š šajan(داستان ، ادبیات)
شروانی ، احمد بن محمد، 1200 - 1250 ؟ قمری
šarvānī, ahmad ebn-e mohammad (1786 - 1835)