العروه الوثقی لاهل التقی = العروه لاهل الخلوه | al-‘urwat-ul wuṯqā li-ahl-it tuqā = al-‘urwat li-ahl-il xalwa(عرفان و تصوف)

علاء الدوله سمنانی ، احمد بن محمد، 659 - 736؟ قمری
‘alā‘-od dowle-ye semnānī, ahmad ebn-e mohammad (1262 - 1336)


خلاصه الحیات فی احوال الحکماء و الاعیان = خلاصه الحیوان = تاریخ حکماء | xolāsat-ol hayāt fī ahvāl-el hokamā’ va-l a‘yān = xolāsat-ol hayvān = tārīx-e hokamā’(تراجم)

تتوی ، احمد بن نصراالله، - 996 ؟ قمری
tatavī, ahmad ebn-e nasr-ol-lāh (- 1588)


شرح خطبه التوحید = ترجمه و شرح خطبه توحیدیه حضرت رضا (ع ) | š.-e xotbat-ot towhīd = t. va š.-e xotbe-ye towhīdīyye- ye hazrat-e rezā(شرح حدیث)

مجلسی ، محمد باقر بن محمد تقی ، 1037 - 1110 قمری
majlesī, mohammad bāqer ebn-e mohammad taqī (1628 - 1699)


تحفه رضویه = تحفه الرضویه | tohfe-ye razavīye = tohfat-or razavīye(تاریخ معصومین ، تاریخ ایران)

فاضل بسطامی ، نوروز علی بن محمد باقر، 1227 - 1309 قمری
fāzel-e bastāmī, nowrūz ‘alī ebn-e mohammad bāqer (1812-1892)


مصابیح فی اصول الدین | masābīh fī osūl-ed dīn ﺩﺍﺭﺍﻱ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻭ ﺳﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭﺍﻭﺍﺳﻂ ﮐﺘﺎﺏ، ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺻﻔﺎﺕ ﺑﺎﺭﻱ ﺩﺍﺭﺩ، ﺩﺭﻣﻘﺼﺪ ﺳﻮﻡ ﺻﻔﺎﺕ ﺳﻠﺒﻴﻪ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺪﺵ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: »ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﺷﺮﻉ ﻣﺤﺘﺎﺝ ...(کلام و اعتقادات)



کبریت و زیبق = زیبق = ارکان اربعه در صناعت = رساله در کیمیا | kebrīt va zībaq = zībaq = arkān-e arba‘e dar senā‘at = r. dar kīmīyā(کیمیا)

میرفندرسکی ، ابوالقاسم بن میرزا بزرگ ، - 1050 ؟ قمری
mīrfendereskī, ab-ol-qāsem ebn-e mīrzā bozorg(- 1641)


دیوان کمال اصفهانی | d.-e kamāl-e esfahānī(شعر)

کمال اصفهانی ، اسماعیل بن محمد، 568؟ - 635 قمری
kamāl-e esfahānī, esmā‘īl ebn-e mohammad (1173 - 1238)


خطبه البیان (ترجمه و شرح ) = نظم خطبه البیان | xotbat-ol bayān (t. va š.) = nazm-e xotbat-ol bayān(شعر، شرح حدیث)

کاشانی ، شاپور، ق 9 قمری
kāšānī, šāpūr (- 15c)


شرح خلاصه الحساب = ترجمه خلاصه الحساب | š.-e xolāsat-ol-hesāb = t.-ye xolāsat-ol-hesāb(ریاضیات)

قزوینی ، عبداالله بن شاه منصور، ق 11 قمری
qazvīnī, ‘abd-ol-lāh ebn-e šāh mansūr (- 17c)


دیوان ثریای طهرانی | d.-e sorayyā-ye tehrānī(شعر)

ثریای طهرانی ، حیدر علی ، 1250 - 1318 قمری
sorayyā-ye tehrānī, heydar ‘alī (1835 - 1901)