سر تکرار لفظه «فاطمه » فی حدیث الکساء | sirr-u tikrār-i lafẓat-i «fāṭima» fī hadīṯ-i kisā’(حدیث)

کرمانی ، زین العابدین بن محمد کریم ، 1276 - 1360 قمری
kermānī, zayn-ol-‘ābedīn ebn-e mohammad karīm (1860 - 1941)


مسائل متفرقه | masā’el-e moefarreqe(متفرقه)

فخرالمحققین ، محمد بن حسن ، 682 - 771 قمری
faxr-ol-mohaqqeqīn, mohammad ebn-e hasan (1284 - 1370)

ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ ﺍﺳﺖ ﻣﺘﻔﺮﻗﻪ ﻛﻪ ﻓﺨﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻋﻼﻣﻪ ﺣﻠﻲ ﺍﻣﻼﺀ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﻘﻬﻴﺎﺳﺖ. ﺁﻏﺎﺯ: ﺑﺴﻤﻠﻪ. ﻭ

عیون الحکم و المواعظ و ذخیره المتعظ و الواعظ = العیون و المحاسن = الفصول | ‘uyūn-ul ḥikam wa-l mawā‘iẓ wa zaxīrat-ul mutta‘iẓ wa-l wā‘iẓ = ‘uyūn w maḥāsin-i = fuṣūl(حدیث)

لیثی واسطی ، علی بن محمد، ق 7 قمری
laysī vāsetī, ‘alī ben mohammad (- 13c)


توحید واجب الوجود = مفهوم واجب شبهه ابن کمون | tawḥīd-u wājib-il wujūd = mafhūm-e vājeb-e šobhe-ye ebn-e kamūn(فلسفه)

تنکابنی ، محمد بن عبدالفتاح ، 1040 - 1124 ؟ قمری
tonekābonī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-fattāh (1631 - 1712)


العجاله الموجزه فی فروض المناسک = مناسک الحج | al-‘ujālat-ul mūjaza fī furūḍ-il manāsik = manāsik-ul ḥajj(فقه)

بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)


مبدا و معاد | mabda’ va ma‘ād(عرفان و تصوف)

نسفی ، عزیزالدین بن محمد، ق 7 قمری
nasafī, ‘azīz-od-dīn ebn-e mohammad ( - 13c)

ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۶۸۰ﻕ؛ ﻣﺤﻞ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺳﺮ ﺗﺮﺑﺖ ﺷﻴﺦ ﻋﺒﺪﺍﷲ ﺧﻔﻴﻒ ﺭﺳﺎﻟﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﺒﺪﺀ ﻭ ﻣﻌﺎﺩ ﺑﺎ ﻋﻨﺎﻭﻳ

کبری در منطق = الرساله الکبری فی المنطق | kobrā dar manteq = ar-r.-ol kobrā fe-l manteq(منطق)

جرجانی ، علی بن محمد، 740 - 816 قمری
jorjānī, ‘alī ebn-e mohammad (1340 - 1414)


عشاق نوا = دیوان فخر رازی | ‘oššāq-e navā = d.-e faxr-e rāzī(عرفان و تصوف ، شعر)

فخر رازی ، محمد بن عمر، 544؟ - 606 قمری
faxr-e rāzī, mohammad-e-bn-e ‘omar (1150 - 1210)


کبری در منطق = الرساله الکبری فی المنطق | kobrā dar manteq = ar-r.-ol kobrā fe-l manteq(منطق)

جرجانی ، علی بن محمد، 740 - 816 قمری
jorjānī, ‘alī ebn-e mohammad (1340 - 1414)


کبری در منطق = الرساله الکبری فی المنطق | kobrā dar manteq = ar-r.-ol kobrā fe-l manteq(منطق)

جرجانی ، علی بن محمد، 740 - 816 قمری
jorjānī, ‘alī ebn-e mohammad (1340 - 1414)