الوافیه فی شرح الکافیه = شرح کافیه = شرح الکافیه المتوسط | al-wāfīya fī š.-il kāfīya = š.-i kāfīya = š.-il kāfīya-til mutiwassiṭ(نحو)

استرآبادی ، حسن بن محمد، 645 - 717 ؟ قمری
estarābādī,hasan ebn-e mohammad (1248 - 1318)


الوافیه فی شرح الکافیه = شرح کافیه = شرح الکافیه المتوسط | al-wāfīya fī š.-il kāfīya = š.-i kāfīya = š.-il kāfīya-til mutiwassiṭ(نحو)

استرآبادی ، حسن بن محمد، 645 - 717 ؟ قمری
estarābādī,hasan ebn-e mohammad (1248 - 1318)


الوافیه فی شرح الکافیه = شرح کافیه = شرح الکافیه المتوسط | al-wāfīya fī š.-il kāfīya = š.-i kāfīya = š.-il kāfīya-til mutiwassiṭ(نحو)

استرآبادی ، حسن بن محمد، 645 - 717 ؟ قمری
estarābādī,hasan ebn-e mohammad (1248 - 1318)


الوافیه فی شرح الکافیه = شرح کافیه = شرح الکافیه المتوسط | al-wāfīya fī š.-il kāfīya = š.-i kāfīya = š.-il kāfīya-til mutiwassiṭ(نحو)

استرآبادی ، حسن بن محمد، 645 - 717 ؟ قمری
estarābādī,hasan ebn-e mohammad (1248 - 1318)


تفسیر سوره الفاتحه = تفسیر سوره الحمد | sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)(تفسیر)



سلوک العارفین = سیر و سلوک = عشق و محبت = شوقیه | solūk-ol ‘ārefīn = seyar va solūk = ‘ešq va mohabbat = šowqīye(سیر و سلوک)

جرجانی ، علی بن محمد، 740 - 816 قمری
jorjānī, ‘alī ebn-e mohammad (1340 - 1414)


حدیث (ترجمه یک حدیث ) | hadīs (t.-ye yek hadīs)(شرح حدیث)

میرزای قمی ، ابوالقاسم بن محمد حسن ، 1151 - 1231 قمری
mīrzā-ye qomī, ab-ol-qāsem ebn-e mohammad hasan (1739 - 1816)


لالی الاخبار | la’āle-l axbār(حدیث)

تویسرکانی ، محمد نبی بن احمد، - 1320 ؟ قمری
toyserkānī, mohammad nabī ebn-e ahmad(- 1902)

ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۱۳۰۳ - ۱۳۰۷ﻕ ﺩﺭ ﺳﻪ ﺟﻠﺪ. ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﺎﻥ ﻣﺬﻫﺒﻲ، ﺳﻮﺩﻣﻨﺪ ﻭ ﻣﻔﻴﺪ. ﺁﻏﺎﺯ: ﺣﻤﺪ ﻟﻪ ...

طرائف الحکمه و بدائع المعرفه = خلاصه نهج البلاغه | ṭarā’if-ul ḥikma wa badā’yi‘u-l ma‘rifa = xulāṣat-u nahj-ul balāġa(حدیث)

حسینی قزوینی ، محمد تقی بن امیر مومن ، - 1270قمری
hoseynī qazvīnī, mohammad taqī ebn-e amīr mo’men (- 1854)


مشاهد | mašāhed(کلام و اعتقادات)

صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)

ﺍﻳﻨﻜﺘﺎﺏ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻣﺤﺘﻮﻱ ﺳﻪ »ﻃﺮﻑ« ﻣ ﻲﺑﺎﺷﺪ: ۱. ﻓﻲ ﻣﻌﺮﻓﺔ ﺍﻟﺤﻖ؛ ۲. ﻓﻲ ﺍﻓﻌﺎﻟﻪ ﺳﺒﺤﺎﻧﻪ ﻭ ﻛﻴﻔﻴﺔ ﺻﺪﻭﺭﻫﺎ