حاشیه وافیه الاصول = شرح الوافیه | ḥāšīyat-u wāfīya-tul usūl = š.-il wāfīya(اصول فقه)

بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)


تفسیر سوره الجمعه = المطالع و الاشراقات | tafsīr-u sūrat-il jum‘a = al-maṭāli‘ wa-l išrāqāt(تفسیر)

صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)


حاشیه وافیه الاصول = شرح الوافیه | ḥāšīyat-u wāfīya-tul usūl = š.-il wāfīya(اصول فقه)

بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)


حاشیه وافیه الاصول = شرح الوافیه | ḥāšīyat-u wāfīya-tul usūl = š.-il wāfīya(اصول فقه)

بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)


حاشیه شرح المیبدی علی هدایه الحکمه = حاشیه شرح میبدی | ḥāšīyat-u š.-il miybudī ‘alā hidāyat-il ḥikma = hāšīye- ye š.-e meybodī(فلسفه)

لاری انصاری ، محمد بن صلاح ، - 979 ؟ قمری
lārī ansārī, mohammad ebn-e salāh ( - 1572)


منهاج النجاه = شرح حدیث طلب العلم | menhāj-un najāt = š. hadīs-i ṭalab-ul ‘ilm(کلام و اعتقادات ، شرح حدیث)

فیض کاشانی ، محمد بن شاه مرتضی ، 1006 - 1091 قمری
feyz-e kāšānī, mohammad ebn-e šāh morteza (1598 - 1680)


منهاج النجاه = شرح حدیث طلب العلم | menhāj-un najāt = š. hadīs-i ṭalab-ul ‘ilm(کلام و اعتقادات ، شرح حدیث)

فیض کاشانی ، محمد بن شاه مرتضی ، 1006 - 1091 قمری
feyz-e kāšānī, mohammad ebn-e šāh morteza (1598 - 1680)


الارث = المیراث = احکام الفرائض و المواریث = المیراث لجمیع الوراث | mīrāṯ li-jamī‘-il wurrāṯ(فقه)

هروی ، محمد تقی بن حسینعلی ، 1217 - 1299 قمری
heravī, mohammad taqī ebn-e hoseyn-‘alī (1803 - 1882)


اجازه لمحمد بن حسین حر عاملی | ijāzat-un li- muḥammad ibn-i ḥusayn-i ḥurr-i ‘āmilī(اجازات)

محقق خوانساری ، حسین بن محمد، 1016 - 1099 قمری
mohaqqeq-e xānsārī, hoseyn ebn-e mohammad (1608 - 1688)


المثلث فی اللغه = مثلثات قطرب | al-muṯallaṯ fi-l luġa = muṯallaṯāt-i quṭrub(لغت)

قطرب ، محمد بن مستنیر، - 206 قمری
qotrob, mohammad ebn-e mostanīr ( - 822)

ﻣﺜﻠﺚ ﺩﺭﻛﻼﻡ ﻋﺮﺏ ﻛﻠﻤ ﻪﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﻔﺘﺢ ﻭ ﺿﻢ ﻭ ﻛﺴﺮ ﺣﺮﻑ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺧﺎﺻﻲ ﺩﻫﺪ. ﻧﺨﺴﺘﻴ