جامع صفوی | jāme‘-e safavī(کلام و اعتقادات)

قمی ، محمد طاهر بن محمد حسین ، - 1098 قمری
qomī, mohammad tāher ebn-e mohammad hoseyn (- 1687)


مشکاه الانوار و مصفاه الاسرار = اسرار الانوار الالهیه بالایات المتلوه | miškāt-ul anwār wa miṣfāt-ul asrār = asrār-ul anwār-il ilāhīyya bi-l-āyāt-il mutlawat(تفسیر)

غزالی ، محمد بن محمد، 450 - 505 قمری
qazzālī, mohammad ebn-e mohammad (1059 - 1112)

ﺭﺳﺎﻟﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺟﻬﺖ ﺍﻃﻼﻕ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﻘﺘﻌﺎﻟﻲ ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﺭﻣﻮﺯ ﻭ ﺩﻗﺎﻳﻖ ﻭ ﺗﺄﻭ??

جامع الفوائد = طب یوسفی = شرح علاج الامراض | jāme‘-ol favā’ed = tebb-e yūsofī = š.-e ‘alāj-ol amrāz(یوسفی هروی ، یوسف بن محمد، - 966 قمری)

yūsofī heravī, yūsof ebn-e mohammad (- 1559)


جامع الفوائد = طب یوسفی = شرح علاج الامراض | jāme‘-ol favā’ed = tebb-e yūsofī = š.-e ‘alāj-ol amrāz(یوسفی هروی ، یوسف بن محمد، - 966 قمری)

yūsofī heravī, yūsof ebn-e mohammad (- 1559)


جامع الفوائد = طب یوسفی = شرح علاج الامراض | jāme‘-ol favā’ed = tebb-e yūsofī = š.-e ‘alāj-ol amrāz(یوسفی هروی ، یوسف بن محمد، - 966 قمری)

yūsofī heravī, yūsof ebn-e mohammad (- 1559)


جامع الفوائد = طب یوسفی = شرح علاج الامراض | jāme‘-ol favā’ed = tebb-e yūsofī = š.-e ‘alāj-ol amrāz(یوسفی هروی ، یوسف بن محمد، - 966 قمری)

yūsofī heravī, yūsof ebn-e mohammad (- 1559)


جفر جامع مرتضوی = جفر مرتضوی | jafr-e jāme‘-e mortazavī = jafr-e mortazavī(جفر)

منسوب به علی بن ابی طالب (ع )، امام اول ، - 40 قمری
(mansūb be) ‘alī ebn-e abī tāleb, emām-e avval (- 661)


جامع الزیارات عباسی | jāme‘-oz zīyārāt-e ‘abbāsī(دعا)

محقق سبزواری ، محمد باقر بن محمد مومن ، 1017 - 1090 قمری
mohaqqeq-e sabzevārī, mohammad bāqer ebn-e mohammad mo’men (1609 - 1679)


انوار الفصاحه و اسرار البلاغه (البراعه ) فی شرح نهج البلاغه = اسرار البراعه و انوار الفصاحه | anwār-ul faṣāḥa wa asrār-ul balāġa (al-barā‘a) fī š.-i nahj-ul balāġa = asrār-ul barā‘a wa anwār-ul faṣāḥa(شرح حدیث)

نظام الدین گیلانی ، احمد بن علی ، - قرن 11ق
nezām-od dīn-e gīlānī , ahmad-e bn-e ‘alī (- 17c)


قواعد زبان فارسی = دستور العمل = جامع قواعد مضبوط | qavā‘ed-e zabān-e fārsī = dastūr-ol ‘amal = jāme‘ qavā‘ed-e mazbūt(دستور زبان)

هانسوی ، عبد الواسع ، ق 12 قمری
hānsavī, ‘abd-ol-vāse‘(- 18c)