تقلید المفتیین = جواب شیخ محمد کاظم | taqlīd-ul muftīyayn = javāb-e šeyx mohammad kāzem(اجتهاد و تقلید)
احسائی ، احمد بن زین الدین ، 1166 - 1241 ؟ قمری
ahsā‘ī, ahmad ebn-e zayn-od-dīn (1753 - 1826)
المشارع | al-mašāri‘(اصول فقه)
هروی ، محمد تقی بن حسینعلی ، 1217 - 1299 قمری
heravī, mohammad taqī ebn-e hoseyn-‘alī (1803- 1882)
ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻬﻢ ﺍﺻﻮﻝ ﻓﻘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺍﺳﺘﺪﻻﻟﻲ ﻭ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺎ ﻋﻨﺎﻭﻳﻦ »ﻣﺸﺮﻋﺔ ـ ﻣﺸﺮﻋﺔ« ﺩﺭ ﻳﻚ »ﻣﻘﺪﻣﻪ« ﻭ ﭼﻬﺎﺭ »ﺑﺎﺏ« ﺟﻤ ﻊ
طریق الارشاد الی فساد امامه اهل الفساد | tarīq-ul iršād ilā fasād-i imāmat-i ahl-il fasād(کلام و اعتقادات)
خواجوئی ، محمد اسماعیل بن حسین ، - 1173 قمری
xājū’ī, mohammad esmā‘īl ebn-e hoseyn (- 1760)
گلشن علاج و بستان الادویه | golšan-e ‘alāj-e va bostān-ol advīya(طب)
موسوی ، محمد طاهر بن معزالدین ، ق 13 قمری
mūsavī,mohammad tāher ebn-e mo‘ezz-od-dīn(- 19c)
ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ: ﻓﺘﺤﻌﻠﻲ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ (۱۲۱۱ - ۱۲۵۰) ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺑﺨﺶ ﺍﺳﺖ: ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ »ﮔﻠﺸﻦ ﻋﻼﺝ« ﻛﻪ ﺩﺭ ۱۸ »ﺑﺎﺏ« ﺍﺳﺖ، ?
فرائد العقائد = نظم عقائد نسفی | farā’ed-ul ‘aqā’id = naẓm-i ‘aqā’id-i nasafī(کلام و اعتقادات ، شعر)
نودهی ، محمد معروف بن مصطفی ،1166 - 1254 قمری
nowdehī, mohammad ma‘rūf ebn-e mostafā (1753 - 1838)
الالفیه فی الاعراب = ارجوزه فی النحو = نحو منظوم | al-alfīya fi-l i‘rāb = urjūzat-un fi-n naḥw = naḥw-e manẓūm(نحو، شعر)
حسینی قزوینی ، محمد تقی بن امیر مومن ، - 1270قمری
hoseynī qazvīnī, mohammad taqī ebn-e amīr mo’men (- 1854)
موازین الاحکام فی استنباط الاحکام = استنباطیه | mawāzīn-ul iḥkām fī istinbāṭ-il aḥkām = istinbāṭīya(اصول فقه)
استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)
عرض لشکر = عرض سپاه = عرض لشکر ازون حسن = عرض نامه | ‘arz-e laškar = ‘arz-e sepāh = ‘arz-e laškar-e ozūn hasan = ‘arz-nāme(تاریخ ایران)
دوانی ، محمد بن اسعد، 830 - 908 ؟ قمری
davvānī, mohammad ebn-e as‘ad (1427 - 1503)
وصایای پیامبر (ص ) به امام علی (ع ) = وصیه النبی الی امیرالمومنین (ع ) | vasāyā-ye payāmbar be emām ‘alī = waṣiyyat-un nabī ilā amīr-il-mu’minīn(حدیث)
محمد (ص )، پیامبر اسلام ، - 11 قمری
mohammad, payāmbar-e eslām( - 633)
معیار الافکار = معیار العرفان | mi‘yār-ul afkār = mi‘yār-ul ‘irfān(منطق)
دشتکی شیرازی ، منصور بن صدرالدین محمد، - 948 قمری
daštakī šīrāzī, mansūr ebn-e sadr-od-dīn mohammad (- 1542)