حدیث (ترجمه یک حدیث ) | hadīs (t.-ye yek hadīs)(شرح حدیث)
میرزای قمی ، ابوالقاسم بن محمد حسن ، 1151 - 1231 قمری
mīrzā-ye qomī, ab-ol-qāsem ebn-e mohammad hasan (1739 - 1816)
تفسیر سوره الفاتحه = تفسیر سوره الحمد | sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)(تفسیر)
سلوک العارفین = سیر و سلوک = عشق و محبت = شوقیه | solūk-ol ‘ārefīn = seyar va solūk = ‘ešq va mohabbat = šowqīye(سیر و سلوک)
جرجانی ، علی بن محمد، 740 - 816 قمری
jorjānī, ‘alī ebn-e mohammad (1340 - 1414)
لالی الاخبار | la’āle-l axbār(حدیث)
تویسرکانی ، محمد نبی بن احمد، - 1320 ؟ قمری
toyserkānī, mohammad nabī ebn-e ahmad(- 1902)
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۱۳۰۳ - ۱۳۰۷ﻕ ﺩﺭ ﺳﻪ ﺟﻠﺪ. ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﺎﻥ ﻣﺬﻫﺒﻲ، ﺳﻮﺩﻣﻨﺪ ﻭ ﻣﻔﻴﺪ. ﺁﻏﺎﺯ: ﺣﻤﺪ ﻟﻪ ...
مصابیح القلوب | masābīh-ol qolūb(عرفان و تصوف)
ذهبی زنجانی ، عبدالکریم بن محمد علی ، - 1299 قمری
zahabī zanjānī, ‘abd-ol-karīm ebn-e mohammad ‘alī(- 1882)
ﻳﻚ ﺻﺪ ﭘﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺑﺎ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﺍﺧﻼﻗﻲ ﻭ ﺩﻳﻨﻲ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ ﻭ
الثقات و العیون فی سادس القرون = طبقات اعلام الشیعه | aṯ-ṯiqāt wa-l ‘uyūn fī sādis-il qurūn = ṭabaqāt-u a‘lām- iš šī‘a(تراجم)
آقابزرگ طهرانی ، محمد محسن ، 1293 - 1389 قمری
āqā-bozorg-e tehrānī, mohammad mohsen (1876 - 1969)
الفوائد فی فضل الذریه النبویه العلویه = فضیلت فاطمیین (رساله فی ...) | al-fawā’id fī faḍl-iḏ ḏurrīyat-in nabawīyyat-il ‘alawīyya = faḍīla-u fāṭimīyīn (r. fī(فضایل و مناقب)
خواجوئی ، محمد اسماعیل بن حسین ، - 1173 قمری
xājū’ī, mohammad esmā‘īl ebn-e hoseyn (- 1760)
ابانه المختار فی ارث الزوجه من ثمن العقار بعد الاخذ بالخیار | ibānat-ul muxtār fī irṯ-iz zawja min ṯaman-il ‘iqār ba‘d-al ’axḏ-i bi-l-xīyār(فقه)
شریعت اصفهانی ، فتح االله بن محمد جواد، 1266 - 1339 قمری
šarī‘at-e esfahānī, fath-ol-lāh ebn-e mohammad javād (1850 - 1921)
طرائف الحکمه و بدائع المعرفه = خلاصه نهج البلاغه | ṭarā’if-ul ḥikma wa badā’yi‘u-l ma‘rifa = xulāṣat-u nahj-ul balāġa(حدیث)
حسینی قزوینی ، محمد تقی بن امیر مومن ، - 1270قمری
hoseynī qazvīnī, mohammad taqī ebn-e amīr mo’men (- 1854)
المدرسه الموقوفه التی لا نعلم ایمان واقفها (رساله فی حکم ) | al-madrisat-ul mawqūfat-il latī lā na‘lam īmān-a wāqif- i-hā (r.-un fī ḥukm)(فقه)
میرزای قمی ، ابوالقاسم بن محمد حسن ، 1151 - 1231 قمری
mīrzā-ye qomī, ab-ol-qāsem ebn-e mohammad hasan (1739 - 1816)