طریق الارشاد الی فساد امامه اهل الفساد | tarīq-ul iršād ilā fasād-i imāmat-i ahl-il fasād(کلام و اعتقادات)
خواجوئی ، محمد اسماعیل بن حسین ، - 1173 قمری
xājū’ī, mohammad esmā‘īl ebn-e hoseyn (- 1760)
الملخص = ملخص ابحاث الاقدمین و محصل آراء الاولین | al-mulaxxas = mulaxxaṣ-u abḥāṯ-il aqdamīn wa muḥaṣṣal-u ārā’-il ’awwalīn(منطق ، فلسفه)
فخر رازی ، محمد بن عمر، 544؟ - 606 قمری
faxr-e rāzī, mohammad ebn-e ‘omar (1150 - 1210)
الالفیه فی الاعراب = ارجوزه فی النحو = نحو منظوم | al-alfīya fi-l i‘rāb = urjūzat-un fi-n naḥw = naḥw-e manẓūm(نحو، شعر)
حسینی قزوینی ، محمد تقی بن امیر مومن ، - 1270قمری
hoseynī qazvīnī, mohammad taqī ebn-e amīr mo’men (- 1854)
اجوبه مسائل ملا مهدی بن ملا علی اصغر | ajwibat-u masā’il-i mullā mahdī ibn-i mullā ‘alī aṣġar(پاسخ پر سش ها)
کرمانی ، محمد کریم بن ابراهیم ، 1225 - 1288 قمری
kermānī, mohammad karīm ebn-e ebrāhīm (1810 - 1871)
موازین الاحکام فی استنباط الاحکام = استنباطیه | mawāzīn-ul iḥkām fī istinbāṭ-il aḥkām = istinbāṭīya(اصول فقه)
استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)
نظم اللالی = العلوی = تصریف علوی = ارجوزه فی الصرف | naẓm-ul la’ālī = ‘alawī = taṣrīf-i ‘alawī = urjūza-un fi- ṣṣarf(صرف)
نیریزی ، قطب الدین محمد، 1100 - 1173 قمری
neyrīzī, qotb-od-dīn mohammad (1689 - 1760)
گلشن علاج و بستان الادویه | golšan-e ‘alāj-e va bostān-ol advīya(طب)
موسوی ، محمد طاهر بن معزالدین ، ق 13 قمری
mūsavī,mohammad tāher ebn-e mo‘ezz-od-dīn(- 19c)
ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ: ﻓﺘﺤﻌﻠﻲ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ (۱۲۱۱ - ۱۲۵۰) ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺑﺨﺶ ﺍﺳﺖ: ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ »ﮔﻠﺸﻦ ﻋﻼﺝ« ﻛﻪ ﺩﺭ ۱۸ »ﺑﺎﺏ« ﺍﺳﺖ، ?
فرائد العقائد = نظم عقائد نسفی | farā’ed-ul ‘aqā’id = naẓm-i ‘aqā’id-i nasafī(کلام و اعتقادات ، شعر)
نودهی ، محمد معروف بن مصطفی ،1166 - 1254 قمری
nowdehī, mohammad ma‘rūf ebn-e mostafā (1753 - 1838)
الصوت و ماهیته و الفرق بین الضاد و الظاء | aṣ-ṣawt wa māhīyat-u-h wa-l faraq bayn-aḍ ḍād wa-ẓ ẓā’(لغت)
آل کاشف الغطاء، محمد رضا، 1893 - 1947 میلادی
āl-e kāšef-ol-qatā’, mohammad rezā (1893 - 1947)
وصایای پیامبر (ص ) به امام علی (ع ) = وصیه النبی الی امیرالمومنین (ع ) | vasāyā-ye payāmbar be emām ‘alī = waṣiyyat-un nabī ilā amīr-il-mu’minīn(حدیث)
محمد (ص )، پیامبر اسلام ، - 11 قمری
mohammad, payāmbar-e eslām( - 633)