حاشیه الکافی = شرح اصول الکافی | ḥāšīyat-ul kāfī = š.-u usūl-il kāfī(شرح حدیث)
رفیعا، محمد بن حیدر، 997 - 1080 ؟ قمری
rafī‘ā, mohammad ebn-e heydar (1589 - 1670)
الملل و النحل = ملل و نحل شهرستانی | al-milal wa-n niḥal = melal va nehal-e šahrestānī(ادیان و مذاهب)
شهرستانی ، محمد بن عبدالکریم ، 479؟ - 548 ؟ قمری
Šahrestānī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-karīm (1087 - 1154)
حاشیه شرح المیبدی علی هدایه الحکمه = حاشیه شرح میبدی | ḥāšīyat-u š.-il miybudī ‘alā hidāyat-il ḥikma = hāšīye- ye š.-e meybodī(فلسفه)
لاری انصاری ، محمد بن صلاح ، - 979 ؟ قمری
lārī ansārī, mohammad ebn-e salāh ( - 1572)
تفسیر سوره الجمعه = المطالع و الاشراقات | tafsīr-u sūrat-il jum‘a = al-maṭāli‘ wa-l išrāqāt(تفسیر)
صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)
منهاج النجاه = شرح حدیث طلب العلم | menhāj-un najāt = š. hadīs-i ṭalab-ul ‘ilm(کلام و اعتقادات ، شرح حدیث)
فیض کاشانی ، محمد بن شاه مرتضی ، 1006 - 1091 قمری
feyz-e kāšānī, mohammad ebn-e šāh morteza (1598 - 1680)
المثلث فی اللغه = مثلثات قطرب | al-muṯallaṯ fi-l luġa = muṯallaṯāt-i quṭrub(لغت)
قطرب ، محمد بن مستنیر، - 206 قمری
qotrob, mohammad ebn-e mostanīr ( - 822)
ﻣﺜﻠﺚ ﺩﺭﻛﻼﻡ ﻋﺮﺏ ﻛﻠﻤ ﻪﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﻔﺘﺢ ﻭ ﺿﻢ ﻭ ﻛﺴﺮ ﺣﺮﻑ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺧﺎﺻﻲ ﺩﻫﺪ. ﻧﺨﺴﺘﻴ
شرح شافیه ابی فراس فی مناقب آل الرسول و مثالب بنی العباس | š.-u šāfīyat-i abi firās fī manāqib-i āl-ir rasūl wa maṯālib-i ban-il-‘abbās(فضایل و مناقب)
حاج حسینی ، محمد بن امیر، - 1174 ؟ قمری
hāj hoseynī, mohammad ebn-e amīr (- 1761)
حاشیه وافیه الاصول = شرح الوافیه | ḥāšīyat-u wāfīya-tul usūl = š.-il wāfīya(اصول فقه)
بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)
حاشیه وافیه الاصول = شرح الوافیه | ḥāšīyat-u wāfīya-tul usūl = š.-il wāfīya(اصول فقه)
بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)
حاشیه وافیه الاصول = شرح الوافیه | ḥāšīyat-u wāfīya-tul usūl = š.-il wāfīya(اصول فقه)
بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)