هدیه النمله الی مرجع المله | hedyat-on namla elā marja‘-el mella(کلام و اعتقادات)
؟ کوثر علیشاه ، محمد رضا بن علینقی ، 1261 - 1318 قمری
kowsar ‘alī-šāh, mohammad rezā ebn-e ‘alī-naqī (1845 - 1901)
دعائم الدین و کشف الریبه فی اثبات الکره و الرجعه | da‘ā’im-ud dīn wa kašf-ur rība fī iṯbāt-il kura wa-r raj‘a(کلام و اعتقادات)
مشهدی ، محمد محسن بن عنایت االله، ق 12 قمری
mašhadī, mohammad mohsen ebn-e ‘enāyat-ol-lāh (- 18c)
موائد العوائد فی بیان القواعد و الفوائد | mawā’id-ul ‘awā’id fī bayān-il qawā‘id wa-l fawā’id(اصول فقه)
استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)
الحق و الحکم = سلطنه الشخص علی غیره | al-ḥaqq wa-l ḥukm = salṭanat-uš šaxṣ ‘alā ġayr-i-h(اصول فقه)
تهرانی نجفی ، هادی بن محمد امین ، - 1321 قمری
tehrānī najafī, hādī ebn-e mohammad amīn ( - 1903)
اجوبه مسائل میرزا محمد حسن وزیر | ajvebat-o masā’el-e mīrzā mohammad hasan-e vazīr(کلام و اعتقادات)
رشتی ، کاظم بن قاسم ، 1212 - 1259 قمری
raštī, kāzem ebn-e qāsem (1798 - 1843)
اجازه لمحمد حسین خوانساری | ijāzat-un li-muḥammad ḥusayn xānsārī(اجازات)
شریعت اصفهانی ، فتح االله بن محمد جواد، 1266 - 1339 قمری
šarī‘at-e esfahānī, fath-ol-lāh ebn-e mohammad javād (1850 - 1921)
لسان الخواص | lisān-ul xawāṣ(دائره المعارف)
قزوینی ، محمد بن حسن ، - 1096 قمری
qazvīnī, mohammad ebn-e hasan(- 1685)
ﺩﺍﺋﺮﺓ ﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ ﻣﻬﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﻠﻤﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻣ ﻲﺁﻳﺪ، ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺮﺡ ??
القطب و المنطقه = تعیین جهه حرکه الفلک | al-quṭb wa-l manṭaqa = ta‘yīn-u jahat-i ḥarakat-il falak(فلسفه)
صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)
المناهج السویه فی شرح الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه | manāhij-us sawīya fī š.-ir raw۵at-il bahīya fī š.-il lum‘at-id dimašqīya(فقه)
فاضل هندی ، محمد بن حسن ، 1062 - 1137 قمری
fāzel-e hendī,mohammad ebn-e hasan (1652 - 1725)
خزائن العلوم = خلاصه موائد العوائد | xazā’in-ul ‘ulūm = xulāṣat-u mawā’id-il ‘awā’id(اصول فقه)
استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)