صیغ عقد النکاح و الطلاق = صیغ العقود و الایقاعات | ṣīyaġ-u ‘aqd-in nikāḥ wa-ṭ ṭalāq = ṣīyaġ-ul ‘uqūd wa-l īqā‘āt(فقه)

استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)


صیغ عقد النکاح و الطلاق = صیغ العقود و الایقاعات | ṣīyaġ-u ‘aqd-in nikāḥ wa-ṭ ṭalāq = ṣīyaġ-ul ‘uqūd wa-l īqā‘āt(فقه)

استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)


الارث = المیراث = احکام الفرائض و المواریث = المیراث لجمیع الوراث | mīrāṯ li-jamī‘-il wurrāṯ(فقه)

هروی ، محمد تقی بن حسینعلی ، 1217 - 1299 قمری
heravī, mohammad taqī ebn-e hoseyn-‘alī (1803 - 1882)


حاشیه شرح المیبدی علی هدایه الحکمه = حاشیه شرح میبدی | ḥāšīyat-u š.-il miybudī ‘alā hidāyat-il ḥikma = hāšīye- ye š.-e meybodī(فلسفه)

لاری انصاری ، محمد بن صلاح ، - 979 ؟ قمری
lārī ansārī, mohammad ebn-e salāh ( - 1572)


حاشیه وافیه الاصول = شرح الوافیه | ḥāšīyat-u wāfīya-tul usūl = š.-il wāfīya(اصول فقه)

بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)


المثلث فی اللغه = مثلثات قطرب | al-muṯallaṯ fi-l luġa = muṯallaṯāt-i quṭrub(لغت)

قطرب ، محمد بن مستنیر، - 206 قمری
qotrob, mohammad ebn-e mostanīr ( - 822)

ﻣﺜﻠﺚ ﺩﺭﻛﻼﻡ ﻋﺮﺏ ﻛﻠﻤ ﻪﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﻔﺘﺢ ﻭ ﺿﻢ ﻭ ﻛﺴﺮ ﺣﺮﻑ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺧﺎﺻﻲ ﺩﻫﺪ. ﻧﺨﺴﺘﻴ

صیغ عقد النکاح و الطلاق = صیغ العقود و الایقاعات | ṣīyaġ-u ‘aqd-in nikāḥ wa-ṭ ṭalāq = ṣīyaġ-ul ‘uqūd wa-l īqā‘āt(فقه)

استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)


اجازه لمحمد بن حسین حر عاملی | ijāzat-un li- muḥammad ibn-i ḥusayn-i ḥurr-i ‘āmilī(اجازات)

محقق خوانساری ، حسین بن محمد، 1016 - 1099 قمری
mohaqqeq-e xānsārī, hoseyn ebn-e mohammad (1608 - 1688)


صیغ عقد النکاح و الطلاق = صیغ العقود و الایقاعات | ṣīyaġ-u ‘aqd-in nikāḥ wa-ṭ ṭalāq = ṣīyaġ-ul ‘uqūd wa-l īqā‘āt(فقه)

استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)


حاشیه وافیه الاصول = شرح الوافیه | ḥāšīyat-u wāfīya-tul usūl = š.-il wāfīya(اصول فقه)

بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)