اناجیل اربعه (ترجمه ) | anājīl-e arba‘e (t.)(کتاب آسمانی)

حسینی خاتون آبادی ، محمد باقر بن اسماعیل ، 1070 - 1127 قمری
hoseynī xātūn-ābādī, mohammad bāqer ebn-e esmā‘īl (1660 - 1715)


عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)

نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)


مصباح القلوب | mesbāh-ol qolūb(تاریخ معصومین)

یزدی ، محمد حسین بن مومن ، ق 13 قمری
yazdī, mohammad hoseyn ebn-e mo’men (- 19c)

ﺩﺭ ۵۲ »ﻓﺼﻞ«، ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺑﺎ ﺣﺪﻳﺜﻲ ﺁﻏﺎﺯ ﻣ ﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺁﻥ ﺣﻜﺎﻳﺎﺕ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ »ﺭﻭﺿﺎﺕ« ﺁﻣﺪﻩ ﻛﻪ ﻣﺆﻟﻒ ??

دعائم الدین و کشف الریبه فی اثبات الکره و الرجعه | da‘ā’im-ud dīn wa kašf-ur rība fī iṯbāt-il kura wa-r raj‘a(کلام و اعتقادات)

مشهدی ، محمد محسن بن عنایت االله، ق 12 قمری
mašhadī, mohammad mohsen ebn-e ‘enāyat-ol-lāh (- 18c)


القطب و المنطقه = تعیین جهه حرکه الفلک | al-quṭb wa-l manṭaqa = ta‘yīn-u jahat-i ḥarakat-il falak(فلسفه)

صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)


نفحه الیمن فیما یزول به الشجن | nafḥat-ul yaman fīmā yazūl bihi-š šajan(داستان ، ادبیات)

شروانی ، احمد بن محمد، 1200 - 1250 ؟ قمری
šarvānī, ahmad ebn-e mohammad (1786 - 1835)


منبع الحیاه فی عبارات الاحیاء و الاموات | manba‘-ul ḥayāt fī ‘ibārāt-il aḥyā’ wa-l amwāt(اصول فقه)

کلباسی ، ابوالمعالی بن محمد ابراهیم ، 1247 - 1315 قمری
kalbāsī, ab-ol-ma‘ālī ebn-e mohammad ebrāhīm (1832 - 1898)


المرموزات العشرون | almarmūzāt-ul ‘išrūn(عرفان و تصوف)

باغنوی شیرازی ، مظفر بن محمد، - 688 قمری
bāqnavī šīrāzī,mozaffar ebn-e mohammad(- 1290)

ﺭﺳﺎﻟﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻋﺮﻓﺎﻧﻴﺪﺭ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﻭ ﭘﻨﺪﻭﺍﻧﺪﺭﺯ ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﻭ ﺷﻌﺮ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﻋﺮﻓﺎ ﻭ ﺻﻮﻓﻴﻪ؛ ﺩﺭ ﺑﻴﺴ??

المناهج السویه فی شرح الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه | manāhij-us sawīya fī š.-ir raw۵at-il bahīya fī š.-il lum‘at-id dimašqīya(فقه)

فاضل هندی ، محمد بن حسن ، 1062 - 1137 قمری
fāzel-e hendī,mohammad ebn-e hasan (1652 - 1725)


المناهج السویه فی شرح الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه | manāhij-us sawīya fī š.-ir raw۵at-il bahīya fī š.-il lum‘at-id dimašqīya(فقه)

فاضل هندی ، محمد بن حسن ، 1062 - 1137 قمری
fāzel-e hendī,mohammad ebn-e hasan (1652 - 1725)