عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)

نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)


عدد الاحزاب المائه و العشرون من طریقه عراق الفرس من نظم السخاوی | ‘adad-ul aḥzāb-il mi’a wa-l ‘išrūn min ṭarīqat-i ‘irāq-il furs min naẓm-is saxāwī(علوم قرآن)

سخاوی ، علی بن محمد، 558 - 643 قمری
saxāvī, ‘alī ebn-e mohammad (1164 - 1246)


عطر العروس و لاح خمر الکووس من النفوس | ‘iṭr-ul ‘arūs wa lāḥa xamr-ul ku’ūs min-an nufūs(فضایل و مناقب ، ادبیات)

امام الحرمین همدانی ، محمد بن عبدالوهاب ، - 1303 ؟ قمری
emām-ol-harameyn-e hamedānī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-vahhāb (- 1886)


دافعه العطب فی حکم آنیه الفضه و الذهب | dāfi‘at-ul ‘aṭab fī ḥukm-i ānīyat-il fiḍḍa wa-ḏ ḏahab(فقه)

موسوی زنجانی ، محمد بن ابی القاسم ، 1257؟ - 1329 قمری
mūsavī zanjānī, mohammad ebn-e abe-l-qāsem (1841 - 1911)


افاقه الجنون فی حرمه شرب الافیون | ifāqat-ul junūn fī ḥurmat-i šurb-il afyūn(فقه)

شیخ الرئیس قاجار، ابوالحسن بن محمد تقی ، 1264 - 1336 قمری
šeyx-or-ra’īs-e qājār, ab-ol-hasan ebn-e mohammad taqī (1848-1918)


مقدمه مرآت الانوار و مشکاه الاسرار | moqaddame-ye mer’āt-ol anvār va meškāt-ol asrār(تفسیر)

فتونی اصفهانی ، ابوالحسن بن محمد طاهر، - 1138 قمری
fotūnī esfahānī, ab-ol-hasan ebn-e mohammad tāher(- 1726)


مشیت = رساله المشیه | mašīyat = r.-ul mašīyya(عرفان و تصوف)

همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)

ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎﻱ »ﺍﻱ ﺩﺭﻭﻳﺶ، ﺍﻱ ﻋﺰﻳﺰ« ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﻟﻜﺎﻥ. ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛ

مسکن الشجون (مختصر) | musakkin-uš šujūn (mx.)(فقه)

گلپایگانی ، محمد تقی ، - 1292 قمری
golpāygānī, mohammad taqī (- 1875)

ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ: ﻣﺴﻜﻦ ﺍﻟﺸﺠﻮﻥ ﻓﻲ ﺣﻜﻢ ﺍﻟﻔﺮﺍﺭ ﻣﻦ ﺍﻟﻄﺎﻋﻮﻥ؛ ﺟﺰﺍﻳﺮﻱ، ﻧﻌﻤﺔ ﺍﷲ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﷲ (۱۰۵۰ - ۱۱۱۲) ﻣﺨﺘﺼﺮﻱ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻛﺘ?

جواهر الکلمات فیما یتعلق باحوال الرواه | jawāhir-ul kalamāt fīmā yata‘allaq-u bi-aḥwāl-ir ruwāt(درایه)

مفید هزار جریبی ، احمد بن محمد، ق 13 قمری
mofīd-e hezār-jarībī, ahmad ebn-e mohammad (- 19c)


الروضه البهیه فی الاجازه الشفیعیه | rawḍat-ul bahīyya fi-l ijāzat-iš šafī‘īyya(اجازات)

جاپلقی بروجردی شفیعا، محمد شفیع بن علی اکبر، - 1280 قمری
jāpalaqī borūjerdī šafī‘ā, mohammad šafī‘ ebn-e ‘alā akbar (- 1864)