مشیت = رساله المشیه | mašīyat = r.-ul mašīyya(عرفان و تصوف)

همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)

ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎﻱ »ﺍﻱ ﺩﺭﻭﻳﺶ، ﺍﻱ ﻋﺰﻳﺰ« ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﻟﻜﺎﻥ. ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛ

مزیل الاغیار عن الابصار | muzīl-ul aġyār ‘an-il abṣār(کلام و اعتقادات)

آل ابی خمسین ، محمد بن حسین ، ق 13
āl-e abī xamsīn,mohammad ebn-e hoseyn(- 13c)

ﭼﻮﻥ ﻣﺆﻟﻒ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﮔﻲ ﻇﻠﻢ ﻭﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺭﻭ ﻱﮔﺮﺩﺍﻧﻲ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ??

دعائم الدین و کشف الریبه فی اثبات الکره و الرجعه | da‘ā’im-ud dīn wa kašf-ur rība fī iṯbāt-il kura wa-r raj‘a(کلام و اعتقادات)

مشهدی ، محمد محسن بن عنایت االله، ق 12 قمری
mašhadī, mohammad mohsen ebn-e ‘enāyat-ol-lāh (- 18c)


انوار العقول من اشعار وصی الرسول = دیوان امیرالمومنین علی (ع ) | anwār-ul ‘uqūl min aš‘ār-i waṣī-yir rasūl = d.-e amīr-il- mu’minīn ‘alī(شعر)

بیهقی نیشابوری کیدری ، محمد بن حسین ، ق 6 قمری
beyhaqī neyšābūrī keydarī, mohammad ebn-e hoseyn (- 12c)


لسان الخواص | lisān-ul xawāṣ(دائره المعارف)

قزوینی ، محمد بن حسن ، - 1096 قمری
qazvīnī, mohammad ebn-e hasan(- 1685)

ﺩﺍﺋﺮﺓ ﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ ﻣﻬﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﻠﻤﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻣ ﻲﺁﻳﺪ، ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺮﺡ ??

خزائن العلوم = خلاصه موائد العوائد | xazā’in-ul ‘ulūm = xulāṣat-u mawā’id-il ‘awā’id(اصول فقه)

استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)


اجازه لمحمد حسین خوانساری | ijāzat-un li-muḥammad ḥusayn xānsārī(اجازات)

شریعت اصفهانی ، فتح االله بن محمد جواد، 1266 - 1339 قمری
šarī‘at-e esfahānī, fath-ol-lāh ebn-e mohammad javād (1850 - 1921)


هدیه النمله الی مرجع المله | hedyat-on namla elā marja‘-el mella(کلام و اعتقادات)

؟ کوثر علیشاه ، محمد رضا بن علینقی ، 1261 - 1318 قمری
kowsar ‘alī-šāh, mohammad rezā ebn-e ‘alī-naqī (1845 - 1901)


مسکن الشجون (مختصر) | musakkin-uš šujūn (mx.)(فقه)

گلپایگانی ، محمد تقی ، - 1292 قمری
golpāygānī, mohammad taqī (- 1875)

ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ: ﻣﺴﻜﻦ ﺍﻟﺸﺠﻮﻥ ﻓﻲ ﺣﻜﻢ ﺍﻟﻔﺮﺍﺭ ﻣﻦ ﺍﻟﻄﺎﻋﻮﻥ؛ ﺟﺰﺍﻳﺮﻱ، ﻧﻌﻤﺔ ﺍﷲ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﷲ (۱۰۵۰ - ۱۱۱۲) ﻣﺨﺘﺼﺮﻱ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻛﺘ?

گوی و چوگان = حالنامه | gūy va čovgān = hāl-nāme(شعر)

عارفی هروی ، محمود بن محمد، 791 - 853 قمری
‘ārefī heravī,mahmūd ebn-e mohammad (1390 - 1450)

ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۸۴۲ﻕ ﻣﺜﻨﻮﻱ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﻭﺯﻥ »ﻟﻴﻠﻲ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ« ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ۵۱۰ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ: »ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺪﻭ ??