منبع الحیاه فی عبارات الاحیاء و الاموات | manba‘-ul ḥayāt fī ‘ibārāt-il aḥyā’ wa-l amwāt(اصول فقه)
کلباسی ، ابوالمعالی بن محمد ابراهیم ، 1247 - 1315 قمری
kalbāsī, ab-ol-ma‘ālī ebn-e mohammad ebrāhīm (1832 - 1898)
مشیت = رساله المشیه | mašīyat = r.-ul mašīyya(عرفان و تصوف)
همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)
ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎﻱ »ﺍﻱ ﺩﺭﻭﻳﺶ، ﺍﻱ ﻋﺰﻳﺰ« ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﻟﻜﺎﻥ. ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛ
موائد العوائد فی بیان القواعد و الفوائد | mawā’id-ul ‘awā’id fī bayān-il qawā‘id wa-l fawā’id(اصول فقه)
استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)
لسان الخواص | lisān-ul xawāṣ(دائره المعارف)
قزوینی ، محمد بن حسن ، - 1096 قمری
qazvīnī, mohammad ebn-e hasan(- 1685)
ﺩﺍﺋﺮﺓ ﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ ﻣﻬﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﻠﻤﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻣ ﻲﺁﻳﺪ، ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺮﺡ ??
المناهج السویه فی شرح الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه | manāhij-us sawīya fī š.-ir raw۵at-il bahīya fī š.-il lum‘at-id dimašqīya(فقه)
فاضل هندی ، محمد بن حسن ، 1062 - 1137 قمری
fāzel-e hendī,mohammad ebn-e hasan (1652 - 1725)
الطرائف الظرائف و الغوالی العوالی | aṭ-ṭarā’if-uẓ ẓarā’if wa-l ġawāli-l ‘awālī(چند دانشی)
آرانی کاشانی ، غلامرضا بن محمد علی ، 1192 - 1265 قمری
ārānī kāšānī, qolām rezā ebn-e mohammad ‘alī (1778 - 1849)
خزائن العلوم = خلاصه موائد العوائد | xazā’in-ul ‘ulūm = xulāṣat-u mawā’id-il ‘awā’id(اصول فقه)
استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)
النکت الاعتقادیه = الرساله الجوابیه = المسائل و الجوابات = الاعتقادت | an-nukat-ul i‘tiqādīya = r.-ul jawābīya = al-masā’il wa- l jawābāt = al-i‘tiqādāt(کلام و اعتقادات)
؟ فخرالمحققین ، محمد بن حسن ، 682 - 771 قمری
faxr-ol-mohaqqeqīn, mohammad ebn-e hasan (1284 - 1370)
الفوائد الغرویه و الدرر النجفیه | al-fawā’id-ul ġarawīyya wa-d durar-un najafīyya(کلام و اعتقادات ، اصول فقه)
فتونی اصفهانی ، ابوالحسن بن محمد طاهر، - 1138 قمری
fotūnī esfahānī, ab-ol-hasan ebn-e mohammad tāher (- 1726)
گوی و چوگان = حالنامه | gūy va čovgān = hāl-nāme(شعر)
عارفی هروی ، محمود بن محمد، 791 - 853 قمری
‘ārefī heravī,mahmūd ebn-e mohammad (1390 - 1450)
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۸۴۲ﻕ ﻣﺜﻨﻮﻱ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﻭﺯﻥ »ﻟﻴﻠﻲ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ« ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ۵۱۰ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ: »ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺪﻭ ??