ده قاعده = ده اصل = میزان العقائد = سیر و سلوک = الاصول العشره (ترجمه ) | dah qā‘ede = dah asl = mīzān-ol ‘aqā’ed = seyr va solūk = al-osūl-ol ‘ašare (t.)(عرفان و تصوف)
همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)
الدر المنظم فی مولد النبی المعظم | ad-durr-ul munaẓẓam fū mulid-in nabī-yil mu‘aẓẓam(تاریخ پیامبر اکرم (ص ))
مولوی دمشقی ، محمد بن عثمان ، - 867 قمری
mowlavī damešqī, mohammad ebn-e ‘osmān (- 1463)
الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه | aš-šavāhed-ur rubūbīya fi-l manāhij-is sulūkīya(فلسفه ، عرفان و تصوف)
صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)
کاشف الظلام فی حل معضلات الکلام | kāšef-oz zalām fī hall-e mo‘zalāt-el kalām(کلام و اعتقادات)
رشتی ، حبیب االله بن محمد علی ، 1234 - 1312 قمری
raštī, habīb-ol-lāh ebn-e mohammad ‘alī (1819 - 1895)
الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه | aš-šavāhed-ur rubūbīya fi-l manāhij-is sulūkīya(فلسفه ، عرفان و تصوف)
صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)
الکنز الافخر و السر الاعظم فی تصریف الحجر المکرم | al-kanz-ul afxar wa-s sirr-ul a‘ẓam fī taṣrīf-il ḥajar-il mukarram(کیمیا)
عراقی ، محمد بن احمد، - 580 ؟ قمری
‘erāqī, mohammad ebn-e ahmad(- 1185)
الخطب فی الجمعات و الاعیاد و مواطن اخری | al-xuṭab fi-l juma‘āt wa-l a‘yād wa mawāṭin-in uxrā(متفرقه)
فیض کاشانی ، محمد بن شاه مرتضی ، 1006 - 1091 قمری
feyz-e kāšānī, mohammad ebn-e šāh morteza (1598 - 1680)
کنوز الجواهر و معادن الزواهر | konūz-ol javāher va ma‘āden-oz zavāher(چند دانشی)
آرانی کاشانی ، غلامرضا بن محمد علی ، 1192 - 1265 قمری
ārānī-e kāšānī, qolām rezā ebn-e mohammad ‘alī (1778 - 1849)
المتاجر | al-matājir(فقه ، شعر)
موسوی کاشانی ، محمد بن ابراهیم ، - 1362 قمری
mūsavī kāšānī, mohammad ebn-e ebrāhīm ( - 1943)
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۲۷ ﺟﻤﺎﺩﻱ ﺍﻟﺜﺎﻧﻲ ۱۳۲۱ﻕ ﻣﻨﻈﻮﻣ ﻪﺍﻱ ﺩﺭ ۱۰۰۰ ﺑﻴﺖ ﺩﺭ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺷﺐ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
غنائم الایام فی مسائل الحلال و الحرام | ġanā’im-ul ayyām fī masā’il-il ḥalāl wa-l ḥarām(فقه)
میرزای قمی ، ابوالقاسم بن محمد حسن ، 1151 - 1231 قمری
mīrzā-ye qomī, ab-ol-qāsem ebn-e mohammad hasan (1739 - 1816)