الفوائد الغرویه و الدرر النجفیه | al-fawā’id-ul ġarawīyya wa-d durar-un najafīyya(کلام و اعتقادات ، اصول فقه)

فتونی اصفهانی ، ابوالحسن بن محمد طاهر، - 1138 قمری
fotūnī esfahānī, ab-ol-hasan ebn-e mohammad tāher (- 1726)


مفتاح الغرر لفتح الباب الحادی عشر= منتخب جامع الدرر | miftāḥ-ul ġurar li-fatḥ-il bāb-il ḥādī ‘ašar = mn.-u jāmi‘-id durar(کلام و اعتقادات)

رازی ، خضر بن محمد، - 850 قمری
rāzī, xezr ebn-e mohammad(- 1447)


نفحه الیمن فیما یزول به الشجن | nafḥat-ul yaman fīmā yazūl bihi-š šajan(داستان ، ادبیات)

شروانی ، احمد بن محمد، 1200 - 1250 ؟ قمری
šarvānī, ahmad ebn-e mohammad (1786 - 1835)


الروضه البهیه فی الاجازه الشفیعیه | rawḍat-ul bahīyya fi-l ijāzat-iš šafī‘īyya(اجازات)

جاپلقی بروجردی شفیعا، محمد شفیع بن علی اکبر، - 1280 قمری
jāpalaqī borūjerdī šafī‘ā, mohammad šafī‘ ebn-e ‘alā akbar (- 1864)


عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)

نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)


گوی و چوگان = حالنامه | gūy va čovgān = hāl-nāme(شعر)

عارفی هروی ، محمود بن محمد، 791 - 853 قمری
‘ārefī heravī,mahmūd ebn-e mohammad (1390 - 1450)

ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۸۴۲ﻕ ﻣﺜﻨﻮﻱ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﻭﺯﻥ »ﻟﻴﻠﻲ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ« ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ۵۱۰ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ: »ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺪﻭ ??

القطب و المنطقه = تعیین جهه حرکه الفلک | al-quṭb wa-l manṭaqa = ta‘yīn-u jahat-i ḥarakat-il falak(فلسفه)

صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)


اناجیل اربعه (ترجمه ) | anājīl-e arba‘e (t.)(کتاب آسمانی)

حسینی خاتون آبادی ، محمد باقر بن اسماعیل ، 1070 - 1127 قمری
hoseynī xātūn-ābādī, mohammad bāqer ebn-e esmā‘īl (1660 - 1715)


الطرائف الظرائف و الغوالی العوالی | aṭ-ṭarā’if-uẓ ẓarā’if wa-l ġawāli-l ‘awālī(چند دانشی)

آرانی کاشانی ، غلامرضا بن محمد علی ، 1192 - 1265 قمری
ārānī kāšānī, qolām rezā ebn-e mohammad ‘alī (1778 - 1849)


نفائس الارقام = اثبات واجب | nafā’es-ol arqām = esbāt-e vājeb(کلام و اعتقادات)

فانی شیرازی دهدار، محمد بن محمود، 947 - 1016 قمری
fānī šīrāzī dehdār, mohammad ebn-e mahmūd (1541 - 1608)