القطب و المنطقه = تعیین جهه حرکه الفلک | al-quṭb wa-l manṭaqa = ta‘yīn-u jahat-i ḥarakat-il falak(فلسفه)

صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)


هدیه النمله الی مرجع المله | hedyat-on namla elā marja‘-el mella(کلام و اعتقادات)

؟ کوثر علیشاه ، محمد رضا بن علینقی ، 1261 - 1318 قمری
kowsar ‘alī-šāh, mohammad rezā ebn-e ‘alī-naqī (1845 - 1901)


عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)

نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)


مشیت = رساله المشیه | mašīyat = r.-ul mašīyya(عرفان و تصوف)

همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)

ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎﻱ »ﺍﻱ ﺩﺭﻭﻳﺶ، ﺍﻱ ﻋﺰﻳﺰ« ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﻟﻜﺎﻥ. ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛ

حاشیه شبهه الاستلزام للفاضل الیزدی | ḥāšīyat-u šubhat-il istilzām li-l-fāḍil-il yazdī(فلسفه)

محقق خوانساری ، حسین بن محمد، 1016 - 1099 قمری
mohaqqeq-e xānsārī, hoseyn ebn-e mohammad (1608 - 1688)


حاشیه المقدمه الخامسه من الملل و النحل | ḥāšīyat-ul muqaddamat-il xāmisa min-al milal wa-n niḥal(حساب)

کرمانی ، محمد کریم بن ابراهیم ، 1225 - 1288 قمری
kermānī, mohammad karīm ebn-e ebrāhīm (1810 - 1871)


انوار العقول من اشعار وصی الرسول = دیوان امیرالمومنین علی (ع ) | anwār-ul ‘uqūl min aš‘ār-i waṣī-yir rasūl = d.-e amīr-il- mu’minīn ‘alī(شعر)

بیهقی نیشابوری کیدری ، محمد بن حسین ، ق 6 قمری
beyhaqī neyšābūrī keydarī, mohammad ebn-e hoseyn (- 12c)


گوی و چوگان = حالنامه | gūy va čovgān = hāl-nāme(شعر)

عارفی هروی ، محمود بن محمد، 791 - 853 قمری
‘ārefī heravī,mahmūd ebn-e mohammad (1390 - 1450)

ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۸۴۲ﻕ ﻣﺜﻨﻮﻱ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﻭﺯﻥ »ﻟﻴﻠﻲ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ« ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ۵۱۰ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ: »ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺪﻭ ??

الفوائد الغرویه و الدرر النجفیه | al-fawā’id-ul ġarawīyya wa-d durar-un najafīyya(کلام و اعتقادات ، اصول فقه)

فتونی اصفهانی ، ابوالحسن بن محمد طاهر، - 1138 قمری
fotūnī esfahānī, ab-ol-hasan ebn-e mohammad tāher (- 1726)


موائد العوائد فی بیان القواعد و الفوائد | mawā’id-ul ‘awā’id fī bayān-il qawā‘id wa-l fawā’id(اصول فقه)

استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)