لسان الخواص | lisān-ul xawāṣ(دائره المعارف)
قزوینی ، محمد بن حسن ، - 1096 قمری
qazvīnī, mohammad ebn-e hasan(- 1685)
ﺩﺍﺋﺮﺓ ﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ ﻣﻬﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﻠﻤﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻣ ﻲﺁﻳﺪ، ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺮﺡ ??
مشیت = رساله المشیه | mašīyat = r.-ul mašīyya(عرفان و تصوف)
همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)
ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎﻱ »ﺍﻱ ﺩﺭﻭﻳﺶ، ﺍﻱ ﻋﺰﻳﺰ« ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﻟﻜﺎﻥ. ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛ
الحق و الحکم = سلطنه الشخص علی غیره | al-ḥaqq wa-l ḥukm = salṭanat-uš šaxṣ ‘alā ġayr-i-h(اصول فقه)
تهرانی نجفی ، هادی بن محمد امین ، - 1321 قمری
tehrānī najafī, hādī ebn-e mohammad amīn ( - 1903)
الطرائف الظرائف و الغوالی العوالی | aṭ-ṭarā’if-uẓ ẓarā’if wa-l ġawāli-l ‘awālī(چند دانشی)
آرانی کاشانی ، غلامرضا بن محمد علی ، 1192 - 1265 قمری
ārānī kāšānī, qolām rezā ebn-e mohammad ‘alī (1778 - 1849)
المناهج السویه فی شرح الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه | manāhij-us sawīya fī š.-ir raw۵at-il bahīya fī š.-il lum‘at-id dimašqīya(فقه)
فاضل هندی ، محمد بن حسن ، 1062 - 1137 قمری
fāzel-e hendī,mohammad ebn-e hasan (1652 - 1725)
دافعه العطب فی حکم آنیه الفضه و الذهب | dāfi‘at-ul ‘aṭab fī ḥukm-i ānīyat-il fiḍḍa wa-ḏ ḏahab(فقه)
موسوی زنجانی ، محمد بن ابی القاسم ، 1257؟ - 1329 قمری
mūsavī zanjānī, mohammad ebn-e abe-l-qāsem (1841 - 1911)
نفحه الیمن فیما یزول به الشجن | nafḥat-ul yaman fīmā yazūl bihi-š šajan(داستان ، ادبیات)
شروانی ، احمد بن محمد، 1200 - 1250 ؟ قمری
šarvānī, ahmad ebn-e mohammad (1786 - 1835)
اجوبه مسائل السید کاظم الرشتی | ajwibat-u masā’il-i sayyid kāẓim ar-raštī(پاسخ پر سش ها)
کرمانی ، محمد کریم بن ابراهیم ، 1225 - 1288 قمری
kermānī, mohammad karīm ebn-e ebrāhīm (1810 - 1871)
خزائن العلوم = خلاصه موائد العوائد | xazā’in-ul ‘ulūm = xulāṣat-u mawā’id-il ‘awā’id(اصول فقه)
استرآبادی ، محمد جعفر بن سیف الدین ، 1198 - 1263 قمری
estarābādī, mohammad ja‘far ebn-e sayf-od-dīn (1784 - 1847)
الروضه البهیه فی الاجازه الشفیعیه | rawḍat-ul bahīyya fi-l ijāzat-iš šafī‘īyya(اجازات)
جاپلقی بروجردی شفیعا، محمد شفیع بن علی اکبر، - 1280 قمری
jāpalaqī borūjerdī šafī‘ā, mohammad šafī‘ ebn-e ‘alā akbar (- 1864)