عدد الاحزاب المائه و العشرون من طریقه عراق الفرس من نظم السخاوی | ‘adad-ul aḥzāb-il mi’a wa-l ‘išrūn min ṭarīqat-i ‘irāq-il furs min naẓm-is saxāwī(علوم قرآن)
سخاوی ، علی بن محمد، 558 - 643 قمری
saxāvī, ‘alī ebn-e mohammad (1164 - 1246)
عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام | ‘awā’id-ul ayyām min muhimmāt-i adillat-il aḥkām(اصول فقه)
نراقی ، احمد بن محمد مهدی ، 1185؟ - 1245 ؟ قمری
narāqī, ahmad ebn-e mohammad mahdī (1772 - 1830)
اجازه لمحمد حسین خوانساری | ijāzat-un li-muḥammad ḥusayn xānsārī(اجازات)
شریعت اصفهانی ، فتح االله بن محمد جواد، 1266 - 1339 قمری
šarī‘at-e esfahānī, fath-ol-lāh ebn-e mohammad javād (1850 - 1921)
الفوائد الغرویه و الدرر النجفیه | al-fawā’id-ul ġarawīyya wa-d durar-un najafīyya(کلام و اعتقادات ، اصول فقه)
فتونی اصفهانی ، ابوالحسن بن محمد طاهر، - 1138 قمری
fotūnī esfahānī, ab-ol-hasan ebn-e mohammad tāher (- 1726)
مفتاح الغرر لفتح الباب الحادی عشر= منتخب جامع الدرر | miftāḥ-ul ġurar li-fatḥ-il bāb-il ḥādī ‘ašar = mn.-u jāmi‘-id durar(کلام و اعتقادات)
رازی ، خضر بن محمد، - 850 قمری
rāzī, xezr ebn-e mohammad(- 1447)
افاقه الجنون فی حرمه شرب الافیون | ifāqat-ul junūn fī ḥurmat-i šurb-il afyūn(فقه)
شیخ الرئیس قاجار، ابوالحسن بن محمد تقی ، 1264 - 1336 قمری
šeyx-or-ra’īs-e qājār, ab-ol-hasan ebn-e mohammad taqī (1848-1918)
مشیت = رساله المشیه | mašīyat = r.-ul mašīyya(عرفان و تصوف)
همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)
ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻮﺗﺎﻩ، ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻨﺪﻫﺎﻱ »ﺍﻱ ﺩﺭﻭﻳﺶ، ﺍﻱ ﻋﺰﻳﺰ« ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﻟﻜﺎﻥ. ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛ
جواهر الکلمات فیما یتعلق باحوال الرواه | jawāhir-ul kalamāt fīmā yata‘allaq-u bi-aḥwāl-ir ruwāt(درایه)
مفید هزار جریبی ، احمد بن محمد، ق 13 قمری
mofīd-e hezār-jarībī, ahmad ebn-e mohammad (- 19c)
گوی و چوگان = حالنامه | gūy va čovgān = hāl-nāme(شعر)
عارفی هروی ، محمود بن محمد، 791 - 853 قمری
‘ārefī heravī,mahmūd ebn-e mohammad (1390 - 1450)
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۸۴۲ﻕ ﻣﺜﻨﻮﻱ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﻭﺯﻥ »ﻟﻴﻠﻲ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ« ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ۵۱۰ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ: »ﻛﺮﺩﻡ ﺑﺪﻭ ??
سمیر الخواص فی اوهام دره الغواص | samīr-ul xawāṣ fī awhām-i durrat-il ġawwāṣ(لغت)
علوی سبزواری ، محمد مهدی بن ابراهیم ، 1326 - 1350 قمری
‘alavī sabzevārī, mohammad mahdī ebn-e ebrāhīm (1908 - 1932)