ضیاء المفازات فی طرق مشایخ الاجازات | ḍīyā’-ul mufāzāt fī ṭuruq-i mašāyix-il ijāzāt(رجال)

آقابزرگ طهرانی ، محمد محسن ، 1293 - 1389 قمری
āqā-bozorg-e tehrānī, mohammad mohsen (1876 - 1969)


عین الیقین فی اصول الدین = الانوار و الاسرار | ‘ayn-ul yaqīn fī usūl-id dīn = al-anwār wa-l asrār(کلام و اعتقادات)

فیض کاشانی ، محمد بن شاه مرتضی ، 1006 - 1091 قمری
feyz-e kāšānī, mohammad ebn-e šāh morteza (1598 - 1680)


غنائم الایام فی مسائل الحلال و الحرام | ġanā’im-ul ayyām fī masā’il-il ḥalāl wa-l ḥarām(فقه)

میرزای قمی ، ابوالقاسم بن محمد حسن ، 1151 - 1231 قمری
mīrzā-ye qomī, ab-ol-qāsem ebn-e mohammad hasan (1739 - 1816)


کاشف الظلام فی حل معضلات الکلام | kāšef-oz zalām fī hall-e mo‘zalāt-el kalām(کلام و اعتقادات)

رشتی ، حبیب االله بن محمد علی ، 1234 - 1312 قمری
raštī, habīb-ol-lāh ebn-e mohammad ‘alī (1819 - 1895)


العبر و دیوان المبتداء و الخبر فی ایام العرب و العجم | al-‘ibar wa d.-ul mubtadā’ wa-l xabar fī ayyām-il ‘arab wa-l ‘ajam(تاریخ)

ابن خلدون ، عبدالرحمن بن محمد، 732 - 808 قمری
ebn-e xaldūn, ‘abd-or-rahmān ebn-e mohammad (1332 - 1406)


الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه | aš-šavāhed-ur rubūbīya fi-l manāhij-is sulūkīya(فلسفه ، عرفان و تصوف)

صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)


المتاجر | al-matājir(فقه ، شعر)

موسوی کاشانی ، محمد بن ابراهیم ، - 1362 قمری
mūsavī kāšānī, mohammad ebn-e ebrāhīm ( - 1943)

ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۲۷ ﺟﻤﺎﺩﻱ ﺍﻟﺜﺎﻧﻲ ۱۳۲۱ﻕ ﻣﻨﻈﻮﻣ ﻪﺍﻱ ﺩﺭ ۱۰۰۰ ﺑﻴﺖ ﺩﺭ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺷﺐ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

عدد الاشهر الرومیه و ایام السنه النحسه | ‘adad-ul ašhur-ir rūmīyya wa ayyām-is sunnat-in naḥsa(هیئت)

موسوی رضوی ، محمد بن هاشم ، - 1323 قمری
mūsavī razavī, mohammad ebn-e hāšem (- 1905)


عروه النجاح فی ترجمه مفتاح الفلاح | ‘orvat-on najāh fī tarjomat-i meftāh-el falāh(دعا)

شعیبی گیلانی ، محمد شریف بن احمد، - 1087 قمری
šo‘aybī gīlānī, mohammad šarīf ebn-e ahmad (- 1677)


لب العلاج | lobb-ol ‘elāj(طب)

فتحانی ، محمد کاظم بن فتح االله
fathānī, mohammad kāzem ebn-e fath-ol-lāh

ﺧﻼﺻﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭﻫﺎﻱ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﺭﺍ ﻣﺆﻟﻒ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﭼﻮﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﺘﺎ ﺏﻫﺎﻱ ﻃﺒﻲ ﻋﺮﺑﻲ ﺑﻮ??