ضیاء المفازات فی طرق مشایخ الاجازات | ḍīyā’-ul mufāzāt fī ṭuruq-i mašāyix-il ijāzāt(رجال)

آقابزرگ طهرانی ، محمد محسن ، 1293 - 1389 قمری
āqā-bozorg-e tehrānī, mohammad mohsen (1876 - 1969)


الایمان فن علم الکلام = اصول عقائد | al-īmān fann-u ‘ilm-il kalām = usūl-e ‘aqā’id(کلام و اعتقادات)

دشتکی شیرازی ، منصور بن صدرالدین محمد، - 948 قمری
daštakī šīrāzī, mansūr ebn-e sadr-od-dīn mohammad (- 1542)


حاشیه الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه | ḥāšīyat-ur rawḍat-il bahīya fī š.-il lum‘at-id dimašqīya(فقه)

سلطان العلماء، حسین بن محمد، 1001 - 1064 قمری
soltān-ol-‘olamā’, hoseyn ebn-e mohammad (1593 - 1654)


المعاد الجسمانی = زاد السالک = زاد المسافر | al-ma‘ād-ul jismānī = zād-us sālik = zād-ul musāfir(کلام و اعتقادات ، فلسفه)

صدرالدین شیرازی ، محمد بن ابراهیم ، 979 - 1050 قمری
sadr-od-dīn-e šīrāzī, mohammad ebn-e ebrāhīm (1572 - 1641)


الخطب فی الجمعات و الاعیاد و مواطن اخری | al-xuṭab fi-l juma‘āt wa-l a‘yād wa mawāṭin-in uxrā(متفرقه)

فیض کاشانی ، محمد بن شاه مرتضی ، 1006 - 1091 قمری
feyz-e kāšānī, mohammad ebn-e šāh morteza (1598 - 1680)


سوانح سفر خراسان = رد الفوائد المدنیه | savāneh-e safar-e xorāsān = rad-ol favā’ed-el madanīya(اصول فقه)

کرمانی ، محمد کریم بن ابراهیم ، 1225 - 1288 قمری
kermānī, mohammad karīm ebn-e ebrāhīm (1810 - 1871)


غنائم الایام فی مسائل الحلال و الحرام | ġanā’im-ul ayyām fī masā’il-il ḥalāl wa-l ḥarām(فقه)

میرزای قمی ، ابوالقاسم بن محمد حسن ، 1151 - 1231 قمری
mīrzā-ye qomī, ab-ol-qāsem ebn-e mohammad hasan (1739 - 1816)


ده قاعده = ده اصل = میزان العقائد = سیر و سلوک = الاصول العشره (ترجمه ) | dah qā‘ede = dah asl = mīzān-ol ‘aqā’ed = seyr va solūk = al-osūl-ol ‘ašare (t.)(عرفان و تصوف)

همدانی ، علی بن محمد، 714 - 786 قمری
hamadānī, ‘alī ebn-e mohammad (1315 - 1385)


بهجه الحدائق فی شرح کلمات کلام االله الناطق | bahjat-ul ḥadā’iq fī š.-i kalamāt-i kalām-il lāh-in nāṭiq(شرح حدیث)

گلستانه اصفهانی ، محمد بن ابی تراب ، - 1110 قمری
golestāne esfahānī, mohammad ebn-e abī torāb (- 1699)


متفرقات | motafarreqāt(گوناگون)

حرانی ، محمد بن عبدالمنعم ، - 671 قمری
harānī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-mona‘em ( - 1273)

ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺜﻲ ﺍﺳﺖ ﻣﺘﻔﺮﻗﻪ ﻛﻪ ﻣﺆﻟﻒ ﺑﻪ ﻃﺮﻕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺟﻤ ﻊﺁﻭﺭﻱ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭﻟﻴ