الحسن و القبح = حاشیه شرح مختصر العضدی = رساله فی الحسن و القبح | al-ḥusn wa-l qubḥ = ḥāšīyat-u š.-i muxtaṣar-il ‘aḍudī = r.-un fi-l ḥusn wa-l qubḥ(کلام و اعتقادات)
محقق خوانساری ، حسین بن محمد، 1016 - 1099 قمری
mohaqqeq-e xānsārī, hoseyn ebn-e mohammad (1608 - 1688)
الحسن و القبح = حاشیه شرح مختصر العضدی = رساله فی الحسن و القبح | al-ḥusn wa-l qubḥ = ḥāšīyat-u š.-i muxtaṣar-il ‘aḍudī = r.-un fi-l ḥusn wa-l qubḥ(کلام و اعتقادات)
محقق خوانساری ، حسین بن محمد، 1016 - 1099 قمری
mohaqqeq-e xānsārī, hoseyn ebn-e mohammad (1608 - 1688)
حاشیه النافع فی مختصر الشرایع = حاشیه مختصر نافع | ḥāšīyat-un nāfi‘ fī muxtaṣar-iš šarāyi‘ = hāšīye-ye moxtasar-e nāfe‘(فقه)
فضل االله، ق 7 قمری
fazl-ol-lāh (- 13c)
حاشیه النافع فی مختصر الشرایع = حاشیه مختصر نافع | ḥāšīyat-un nāfi‘ fī muxtaṣar-iš šarāyi‘ = hāšīye-ye moxtasar-e nāfe‘(فقه)
فضل االله، ق 7 قمری
fazl-ol-lāh (- 13c)
حاشیه النافع فی مختصر الشرایع = حاشیه مختصر نافع | ḥāšīyat-un nāfi‘ fī muxtaṣar-iš šarāyi‘ = hāšīye-ye moxtasar-e nāfe‘(فقه)
فضل االله، ق 7 قمری
fazl-ol-lāh (- 13c)
حاشیه النافع فی مختصر الشرایع = حاشیه مختصر نافع | ḥāšīyat-un nāfi‘ fī muxtaṣar-iš šarāyi‘ = hāšīye-ye moxtasar-e nāfe‘(فقه)
فضل االله، ق 7 قمری
fazl-ol-lāh (- 13c)
مختصر الوافی فی علم القوافی = الرساله الوافیه فی علم القافیه = رساله در قافیه = وافیه در علم قافیه = دستور قافیه | moxtasar-ol vāfī fī ‘elm-el qavāfī = ar-r.-ol vāfīya fī ‘elm-el qāfīya = r. dar qāfīye = vāfīye dar ‘elm-e qāfīye = dastūr-e qāfīye(عروض و قافیه)
جامی ، عبدالرحمن بن احمد، 817 - 898 قمری
jāmī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1415 - 1493)
شرح مختصر الاصول = شرح مختصر المنتهی | š.-u muxtaṣar-il-uṣūl = š.-u muxtaṣar-il-muntahā(اصول فقه)
عضدالدین ایجی ، عبدالرحمن بن احمد، 700؟ - 756 قمری
‘azod-od-dīn-e ījī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1301 - 1356)
شرح مختصر الاصول = شرح مختصر المنتهی | š.-u muxtaṣar-il-uṣūl = š.-u muxtaṣar-il-muntahā(اصول فقه)
عضدالدین ایجی ، عبدالرحمن بن احمد، 700؟ - 756 قمری
‘azod-od-dīn-e ījī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1301 - 1356)
شرح مختصر الاصول = شرح مختصر المنتهی | š.-u muxtaṣar-il-uṣūl = š.-u muxtaṣar-il-muntahā(اصول فقه)
عضدالدین ایجی ، عبدالرحمن بن احمد، 700؟ - 756 قمری
‘azod-od-dīn-e ījī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1301 - 1356)