مصباح الهدی | miṣbāḥ-ul hudā(اصول فقه)
اصفهانی ، میرزا مهدی ، 1303 - 1365 قمری
esfahānī, mīrzā mahdī (1886 - 1946)
ﻛﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﺠﻴﺖ ﺍﻣﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺩﺭ ﺍﺣﺘﻴﺎﺝ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﺍﺻﻮﻝ ﻓﻘﻪ ﻭ ﻫﻢ ﺫﻛﺮ ﺟﻬﺖ ﺗﻄﻮﻳﻞ ﺍﻳﻦ ﻓ
دلیل المتحیرین | dalīl-ol motahayyerīn(عرفان و تصوف)
کاشف دزفولی ، صدرالدین بن محمد باقر، 1174 - 1258 قمری
kāšef-e dezfūlī, sadr-od-dīn ebn-e mohammad bāqer (1761 - 1842)
دلیل المتحیرین | dalīl-ol motahayyerīn(عرفان و تصوف)
کاشف دزفولی ، صدرالدین بن محمد باقر، 1174 - 1258 قمری
kāšef-e dezfūlī, sadr-od-dīn ebn-e mohammad bāqer (1761 - 1842)
دلیل العوام | dalīl-ol ‘avām(کلام و اعتقادات ، فقه)
محمد حسن بن محمد ابراهیم ، 1232ق 13 قمری
mohammad hasan ebn-e mohammad ebrāhīm (1817 - 19c)
کشف القناع عن صریح الدلیل فی الرد علی من قال فی الرضاع بالتنزیل | kašf-ul qinā‘ ‘an ṣarīḥ-id dalīl fi-r radd-i ‘alā man qāl-a fi-r ri۳ā‘ bit-tanzīl(فقه)
بحرانی ، یوسف بن احمد، 1107 - 1186 قمری
bahrānī, yūsef ebn-e ahmad (1696 - 1773)
کشف القناع عن صریح الدلیل فی الرد علی من قال فی الرضاع بالتنزیل | kašf-ul qinā‘ ‘an ṣarīḥ-id dalīl fi-r radd-i ‘alā man qāl-a fi-r ri۳ā‘ bit-tanzīl(فقه)
بحرانی ، یوسف بن احمد، 1107 - 1186 قمری
bahrānī, yūsef ebn-e ahmad (1696 - 1773)
مصابیح الهدی | maṣābīḥ-ul hudā(اصول فقه)
؟ بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)
ﻧﮕﺎﺭﻧﺪﻩ ﻛﻪ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ »ﻓﻮﺍﺋﺪ« ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﻣ ﻲﮔﻮﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻛﺘﺎﺑﻲ ?
مصابیح الهدی | maṣābīḥ-ul hudā(اصول فقه)
؟ بحرالعلوم ، محمد مهدی بن مرتضی ، 1155 - 1212 قمری
bahr-ol-‘olūm, mohammad mahdī ebn-e morteza (1742 - 1798)
ﻧﮕﺎﺭﻧﺪﻩ ﻛﻪ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ »ﻓﻮﺍﺋﺪ« ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﻣ ﻲﮔﻮﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻛﺘﺎﺑﻲ ?
الامامه = دلائل الامامه = نوادر المعجزات فی مناقب الائمه الهداه | al-imāma = dalā’il-ul imāma = nawādir-ul mu‘jizāt fī manāqib-il a’immat-il huda(کلام و اعتقادات)
طبری آملی ، محمد بن جریر، ق 5 قمری
tabarī āmolī, mohammad ebn-e jarīr (- 11c)
بصائر الایمان فی تفسیر القرآن = دره الصفا فی تفسیر ائمه الهدی | baṣā’ir-ul īmān fī tafsīr-il qur‘ān = durrat-uṣ ṣafā fī tafsīr-i a’immat-il hudā(تفسیر)
؟ دارابی ، صبغه االله بن جعفر، ق 13 قمری
dārābī, sebqat-ol-lāh ebn-e ja‘far (- 19c)