الفلسفه (رساله فی ) | falsafa (r.-tun fī)(فلسفه)
شیرازی ، محمد هادی بن معین الدین ، ق 11 قمری
Šīrāzī, mohammad hādī ebn-e mo‘īn-od-dīn (- 17c)
کاشف الحقایق فی شرح الدره | kāšif-ul ḥaqāyiq fī š.-id durra(منطق)
رازی ، خضر بن محمد، - 850 قمری
rāzī, xezr ebn-e mohammad(- 1447)
صیغ العقود و الایقاعات | sīyaq-ol ‘oqūd va-l īqā‘āt(فقه)
استرآبادی ، محمد یوسف ، - 1286 قمری
estarābādī, mohammad yūsof (- 1870)
شرح المختصر للخلیل | š.-ul-muxtaṣar li-l-xalīl(فقه)
خراشی ، محمد بن عبداالله، 1010 - 1101 قمری
xarāšī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-lāh (1602 - 1690)
عده الداعی و نجاح الساعی | ‘iddat-ud dā‘ī wa najāḥ-us sā‘ī(دعا)
ابن فهد حلی ، احمد بن محمد، 757؟ - 841 قمری
ebn-e fahad-e hellī, ahmad ebn-e mohammad (1357- 1438)
عده الاصول = العده | ‘iddat-ul uṣūl = al-‘idda(اصول فقه)
شیخ طوسی ، محمد بن حسن ، 385 - 460 قمری
šayx-e tūsī, mohammad ebn-e hasan (996 - 1069)
رضاعیه = رساله رضاع | rezā‘īya = r.ye rezā‘(فقه)
استرآبادی ، محمد یوسف ، - 1286 قمری
estarābādī, mohammad yūsof ( - 1870)
تتمه شرح الزوراء | tatimmat-u š.-iz zawrā’(فلسفه)
دوانی ، محمد بن اسعد، 830 - 908 ؟ قمری
davvānī, mohammad ebn-e as‘ad (1427-1503)
معنی قابلیت | ma‘nī-ye qābelīyyat(عرفان و تصوف)
ترکه اصفهانی ، علی بن محمد، - 836 ؟ قمری
torke-ye esfahānī, ‘alī ebn-e mohammad (- 1433)
مناهج الشارعین | manāhej-oš šāre‘īn(چند دانشی)
حسینی علوی ، محمد بن احمد، ق 11 قمری
hoseynī ‘alavī, mohammad ebn-e ahmad (- 17c)