المنطق (منظومه فی ) | al-manṭiq (mnẓ.-un fi)(منطق ، شعر)
محمد بن عبداالله، ق 14 قمری
mohammad ebn-e ‘abd-ol-lāh(- 20c)
شرح القانونچه | š.-ul-qānūnja(طب)
استرآبادی ، حسین بن محمد، ق 9 قمری
estarābādī, hoseyn ebn-e mohammad (- 15c)
الارث = الفرائض | al-irs = al-farā’iḍ(فقه)
تبریزی ، محمد بن قاسم
tabrīzī, mohammad ebn-e qāsem
ده باب | dah bāb(شعر)
کاتبی ترشیزی ، محمد بن عبداالله، - 838 ؟ قمری
kātebī toršīzī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-lāh (- 1435)
امثله | amsele(صرف)
جرجانی ، علی بن محمد، 740 - 816 قمری
jorjānī, ‘alī ebn-e mohammad (1340-1414)
فراقیه | ferāqīyye(شعر)
اصفهانی ، محمد طاهر، ق 13 قمری
esfahānī, mohammad tāher (- 19c)
امثله | amsele(صرف)
جرجانی ، علی بن محمد، 740 - 816 قمری
jorjānī, ‘alī ebn-e mohammad (1340-1414)
الارث = الفرائض | al-irs = al-farā’iḍ(فقه)
تبریزی ، محمد بن قاسم
tabrīzī, mohammad ebn-e qāsem
تحفه علویه | tohfe-ye ‘alavīya(نحو)
فیاضی ، محمد تقی
fayyāzī, mohammad taqī
الغنا | al-ġinā(فقه)
تونی ، احمد بن محمد، ق 11 قمری
tūnī, ahmad ebn-e mohammad (- 17c)