المنطق (منظومه فی ) | al-manṭiq (mnẓ.-un fi)(منطق ، شعر)

محمد بن عبداالله، ق 14 قمری
mohammad ebn-e ‘abd-ol-lāh(- 20c)


شرح القانونچه | š.-ul-qānūnja(طب)

استرآبادی ، حسین بن محمد، ق 9 قمری
estarābādī, hoseyn ebn-e mohammad (- 15c)


الارث = الفرائض | al-irs = al-farā’iḍ(فقه)

تبریزی ، محمد بن قاسم
tabrīzī, mohammad ebn-e qāsem


ده باب | dah bāb(شعر)

کاتبی ترشیزی ، محمد بن عبداالله، - 838 ؟ قمری
kātebī toršīzī, mohammad ebn-e ‘abd-ol-lāh (- 1435)


امثله | amsele(صرف)

جرجانی ، علی بن محمد، 740 - 816 قمری
jorjānī, ‘alī ebn-e mohammad (1340-1414)


فراقیه | ferāqīyye(شعر)

اصفهانی ، محمد طاهر، ق 13 قمری
esfahānī, mohammad tāher (- 19c)


امثله | amsele(صرف)

جرجانی ، علی بن محمد، 740 - 816 قمری
jorjānī, ‘alī ebn-e mohammad (1340-1414)


الارث = الفرائض | al-irs = al-farā’iḍ(فقه)

تبریزی ، محمد بن قاسم
tabrīzī, mohammad ebn-e qāsem


تحفه علویه | tohfe-ye ‘alavīya(نحو)

فیاضی ، محمد تقی
fayyāzī, mohammad taqī


الغنا | al-ġinā(فقه)

تونی ، احمد بن محمد، ق 11 قمری
tūnī, ahmad ebn-e mohammad (- 17c)