المراصد ذات الفوائد | al-marāṣid-u ۵āt-ul fawā’id(اصول فقه)
نراقی ، عبدالصاحب محمد بن احمد، 1215؟ - 1297 قمری
narāqī, ‘abd-os-sāheb mohammad ebn-e ahmad (1801 - 1880)
ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﻬﻤﻪ ﺩﺭ ﺍﺻﻮﻝ ﻓﻘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﭼﻨﺪ »ﻣﺮﺻﺪ«: ﻣﺮﺻﺪ ۱. ﺣﺠﻴﺖ ﻇﻦ؛۲. ﺣﺠﻴﺖ ﺧﺒﺮ؛۳. ﺍﺳﺘﺼﺤﺎﺏ؛۴. ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻭ ﻣﻨﻄ
شرح مختصر الاصول = شرح مختصر المنتهی | š.-u muxtaṣar-il-uṣūl = š.-u muxtaṣar-il-muntahā(اصول فقه)
عضدالدین ایجی ، عبدالرحمن بن احمد، 700؟ - 756 قمری
‘azod-od-dīn-e ījī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1301 - 1356)
شرح شواهد البهجه المرضیه = شواهد سیوطی | š.-e šavāhed-el bahjat-el-marzīyya = šavāhed-e soyūtī(نحو، ادبیات)
اردبیلی ، نظام الدین بن احمد، ق 12 قمری
ardabīlī, nezām-od-dīn ebn-e ahmad (- 18c)
شرح مختصر الاصول = شرح مختصر المنتهی | š.-u muxtaṣar-il-uṣūl = š.-u muxtaṣar-il-muntahā(اصول فقه)
عضدالدین ایجی ، عبدالرحمن بن احمد، 700؟ - 756 قمری
‘azod-od-dīn-e ījī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1301 - 1356)
شرح شواهد البهجه المرضیه = شواهد سیوطی | š.-e šavāhed-el bahjat-el-marzīyya = šavāhed-e soyūtī(نحو، ادبیات)
اردبیلی ، نظام الدین بن احمد، ق 12 قمری
ardabīlī, nezām-od-dīn ebn-e ahmad (- 18c)
شرح مختصر الاصول = شرح مختصر المنتهی | š.-u muxtaṣar-il-uṣūl = š.-u muxtaṣar-il-muntahā(اصول فقه)
عضدالدین ایجی ، عبدالرحمن بن احمد، 700؟ - 756 قمری
‘azod-od-dīn-e ījī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1301 - 1356)
شرح مختصر الاصول = شرح مختصر المنتهی | š.-u muxtaṣar-il-uṣūl = š.-u muxtaṣar-il-muntahā(اصول فقه)
عضدالدین ایجی ، عبدالرحمن بن احمد، 700؟ - 756 قمری
‘azod-od-dīn-e ījī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1301 - 1356)
شرح شواهد البهجه المرضیه = شواهد سیوطی | š.-e šavāhed-el bahjat-el-marzīyya = šavāhed-e soyūtī(نحو، ادبیات)
اردبیلی ، نظام الدین بن احمد، ق 12 قمری
ardabīlī, nezām-od-dīn ebn-e ahmad (- 18c)
شرح مختصر الاصول = شرح مختصر المنتهی | š.-u muxtaṣar-il-uṣūl = š.-u muxtaṣar-il-muntahā(اصول فقه)
عضدالدین ایجی ، عبدالرحمن بن احمد، 700؟ - 756 قمری
‘azod-od-dīn-e ījī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1301 - 1356)
شرح مختصر الاصول = شرح مختصر المنتهی | š.-u muxtaṣar-il-uṣūl = š.-u muxtaṣar-il-muntahā(اصول فقه)
عضدالدین ایجی ، عبدالرحمن بن احمد، 700؟ - 756 قمری
‘azod-od-dīn-e ījī, ‘abd-or-rahmān ebn-e ahmad (1301 - 1356)