المبسوط فی الفقه | al-mabsūṭ fi-l fiqh(فقه)
شیخ طوسی ، محمد بن حسن ، 385 - 460 قمری
šayx-e tūsī, mohammad ebn-e hasan (996 - 1069)
ﮐﺘﺎﺏ ﻓﻘﻬﻲ ﻣﻔﺼﻞ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﺗﺎ ﺩﻳﺎﺕ. ﻣﺆﻟﻒ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﭼﻨﻴﻦ ﻣ ﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﺍﻫﻞ ﺳﻨﺖ،
شکیات نماز = شکوک الصلوه = السهو و الشک = خلل صلاه | šakkīyāt namāz = šokūk-e salāt = as-sahw wa-š šakk = xelal-e salāt(فقه)
شیروانی ، محمد بن حسن ، 1033 - 1098 قمری
šīrvānī, mohammad ebn-e hasan (1624 - 1687)
المبسوط فی الفقه | al-mabsūṭ fi-l fiqh(فقه)
شیخ طوسی ، محمد بن حسن ، 385 - 460 قمری
šayx-e tūsī, mohammad ebn-e hasan (996 - 1069)
ﮐﺘﺎﺏ ﻓﻘﻬﻲ ﻣﻔﺼﻞ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﺗﺎ ﺩﻳﺎﺕ. ﻣﺆﻟﻒ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﭼﻨﻴﻦ ﻣ ﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﺍﻫﻞ ﺳﻨﺖ،
مرثیه الامام الهادی | marṯīyat-ul imām-il hādī(مراثی)
هادی ، عزالدین بن حسن ، 845 - 900 قمری
hādī, ‘ezz-od-dīn ebn-e hasan (1442 - 1495)
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺄﻟﻴﻒ: ۸۹۱ﻕ ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻳﺎﺋﻴﻪ ﻛﻪ ﻧﺎﻇﻢ ﺩﺭ ﺭﺛﺎﻱ ﭘﺪﺭﺵ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﻭ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ۶۶ ﺑﻴﺖ ﻣ ﻲﺑﺎﺷﺪ.
منهاج الهدایه الی احکام الشریعه | minhāj-ul hidāya ilā aḥkām-iš šarī‘a(فقه)
کرباسی ، محمد ابراهیم بن محمد حسن ، 1180؟ - 1262 ؟ قمری
karbāsī, mohammad ebrāhīm ebn-e mohammad hasan (1767 - 1846)
منهاج الهدایه الی احکام الشریعه | minhāj-ul hidāya ilā aḥkām-iš šarī‘a(فقه)
کرباسی ، محمد ابراهیم بن محمد حسن ، 1180؟ - 1262 ؟ قمری
karbāsī, mohammad ebrāhīm ebn-e mohammad hasan (1767 - 1846)
الکنوز الودیعه من رموز الذریعه = الذریعه الی مکارم الشریعه (ترجمه ) | al-konūz-ol vadī‘a men romūz-ez zarī‘a = az-zarī‘a elā makārem-eš šarī‘a (t.)(اخلاق)
ابن ظافر، ابن شمس الدین حسن ، ق 8 قمری
ebn-e zāfer, ebn-e-šams-od-dīn hasan(- 14c)
منهاج الهدایه الی احکام الشریعه | minhāj-ul hidāya ilā aḥkām-iš šarī‘a(فقه)
کرباسی ، محمد ابراهیم بن محمد حسن ، 1180؟ - 1262 ؟ قمری
karbāsī, mohammad ebrāhīm ebn-e mohammad hasan (1767 - 1846)
منهاج الهدایه الی احکام الشریعه | minhāj-ul hidāya ilā aḥkām-iš šarī‘a(فقه)
کرباسی ، محمد ابراهیم بن محمد حسن ، 1180؟ - 1262 ؟ قمری
karbāsī, mohammad ebrāhīm ebn-e mohammad hasan (1767 - 1846)
الکنوز الودیعه من رموز الذریعه = الذریعه الی مکارم الشریعه (ترجمه ) | al-konūz-ol vadī‘a men romūz-ez zarī‘a = az-zarī‘a elā makārem-eš šarī‘a (t.)(اخلاق)
ابن ظافر، ابن شمس الدین حسن ، ق 8 قمری
ebn-e zāfer, ebn-e-šams-od-dīn hasan(- 14c)