نهایه الوصول الی علم الاصول = نهایه الاصول | nihāyat-ul wuṣūl ilā ‘ilm-il uṣūl = nihāyat-ul uṣūl(اصول فقه)
علامه حلی ، حسن بن یوسف ، 648 - 726 قمری
‘allāme-ye hellī, hasan ebn-e yūsof (1251 - 1326)
المحصول فی علم الاصول = المحصول فی شرح وافیه الاصول | al-maḥṣūl fī ‘ilm-il uṣūl = al-maḥṣūl fī š.-i wāfīyat-il uṣūl(اصول فقه)
اعرجی ، محسن بن حسن ، 1130 - 1227 قمری
a‘rajī, mohsen ebn-e hasan (1718 - 1812)
المحصول فی علم الاصول = المحصول فی شرح وافیه الاصول | al-maḥṣūl fī ‘ilm-il uṣūl = al-maḥṣūl fī š.-i wāfīyat-il uṣūl(اصول فقه)
اعرجی ، محسن بن حسن ، 1130 - 1227 قمری
a‘rajī, mohsen ebn-e hasan (1718 - 1812)
فهرست الکافی = شرح اصول کافی | fihrist-ul kāfī = š.-e osūl-e kāfī(فهرست)
آباده ای ، محمد جعفر بن محمد صفی ، - 1280 قمری
ābāde’ī, mohammad ja‘far ebn-e mohammad safī (- 1864)
مبانی الفروع | mabān-il furū‘ ﻧﮕﺎﺭﻧﺪﻩ ﺁﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪ. ﺍﺯ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻣﻴﺮﺯﺍﻱ ﻗﻤﻲ ﻳﺎﺩ ﻣ ﻲﻛﻨﺪ. ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻳﻚ »ﻣﻘﺪﻣﻪ« ﻭ ﭼﻬﺎﺭ »ﻣﻄﻠﺐ« ﻭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺁﻥ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﻨﻬﺞ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪ ﻣﻨﻬﺞ ﺍﻭﻝ ﻭ ﺩﻭﻡ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ.(اصول فقه)
تحفه الابرار فی اصول الدین = تحفه الابرار و هدیه الاخبار | tohfat-ol abrār fī osūl-ed dīn = tohfat-ol abrār va hedyat-ol axbār(کلام و اعتقادات)
طبری ، حسن بن علی ، ق 7 قمری
tabarī, hasan ebn-e ‘alī (-13c)
المحصول فی علم الاصول = المحصول فی شرح وافیه الاصول | al-maḥṣūl fī ‘ilm-il uṣūl = al-maḥṣūl fī š.-i wāfīyat-il uṣūl(اصول فقه)
اعرجی ، محسن بن حسن ، 1130 - 1227 قمری
a‘rajī, mohsen ebn-e hasan (1718 - 1812)
مرصاد الافهام الی مبادی الاحکام = شرح منتهی السئول و الامل | mirṣād-ul afhām ilā mabādi-l ’aḥkām = š.-i muntaha-l su’ūl-i wa-al amal(اصول فقه)
بیضاوی ، عبداالله بن عمر، - 685 ؟ قمری
beyzāvī, ‘abd-ol-lāh ebn-e ‘omar (- 1287)
ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ: ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺍﻟﻤﻨﺘﻬﻲ = ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺍﻻﺻﻮﻝ = ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﺤﺎﺟﺐ؛ ﺍﺑﻦ ﺣﺎﺟﺐ، ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﻤﺮ (۵۷۰ - ۶۴۶) ﺷﺮﺡ ﻣﺰﺟﻲ ﻣﺨ??
مصابیح فی اصول الدین | masābīh fī osūl-ed dīn ﺩﺍﺭﺍﻱ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻭ ﺳﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭﺍﻭﺍﺳﻂ ﮐﺘﺎﺏ، ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺻﻔﺎﺕ ﺑﺎﺭﻱ ﺩﺍﺭﺩ، ﺩﺭﻣﻘﺼﺪ ﺳﻮﻡ ﺻﻔﺎﺕ ﺳﻠﺒﻴﻪ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺪﺵ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: »ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﺷﺮﻉ ﻣﺤﺘﺎﺝ ...(کلام و اعتقادات)
الفوائد الحائریه الاصولیه القدیمه = فوائد عتیقه | al-fawā’id-ul ḥā’irīyya-tul uṣūlīya-tul qadīma = favā’ed-e ‘atīqa(اصول فقه)
وحید بهبهانی ، محمد باقر بن محمد اکمل ، 1118 - 1205 قمری
vahīd-e behbahānī, mohammad bāqer ebn-e mohammad akmal (1707 - 1791)